Tayyip! Pahalı lüks cami yapıyor Ekrem! Namaza koşarak gidiyor

Yaşayanlar, kanıtlı, belgeli, sebepli, sonuçlu olarak gördüler. Tarih ise tanıklık etti. Son 40 yılda sevilmiş, kitle desteği almış liderlerin sonu aşağı yukarı aynı oldu..

Turgut Özal!
Büyük oy almıştı.
Süleyman Demirel!
Yüksek oy toplamıştı.
Bülent Ecevit!
Necmettin Erbakan!
Onlar da sandıklarda yüzde 40’ları aşan vatandaş desteği bulmuş, ikisi birlikte koalisyon kurabilecek demokratik güce ulaşmıştı. “Kurtar bizi Süleyman Baba”, “Kurtar bizi Karaoğlan”, “Kurtar bizi Hürmetli Hocam” diyerek kitleler, bu karizmatik liderlere sarılmıştı. Ama sonunda onlardan bıkmış, aradığını bulamamış, küsmüş desteğini seçim sandığında çekmişti.
Aynı rüzgarı yaşıyoruz.
Tayyip Erdoğan’ın bitişi!
“Tayyip, Ay’a gidecek otoyol yapıyorum dese inanırlar” diye tanımlanan kitlelerin gözünde bile “güven yitirme sürecine” girdiği içindir ki “Hakkımızı yedirme Ekrem Oğlum”, “Her şey çok güzel olacak Ekrem Abi” rüzgarı patladı.