Trafolar patlar! Metro yavaşlar! Çöpler yığılır!
800 bin oy farkı normal olarak ismi yeni parlayan bir lideri sarhoş eder. Ekrem İmamoğlu büyük başarıdan sarhoş olmuş gibi durmuyor.
Seçim sonuçlarının netleştiği saatlerde, kendisini kutlamaya gelmiş coşku yüklü derya kalabalıklara seslenirken; “Ortada bir zafer yoktur, ben sefer görev emrini aldım” dedi. Bir strateji ustası gibi konuştu.
Sözler verdim.
Tutacağım.
Görevim bu!
Demek istedi.
Ben Sultanahmet’te oturuyorum. Dün yine sabah saat 7’de evden çıktım. Abdurrahman Şami Türbesi’nin ve Topkapı Sarayı’nın giriş kapısını kesen sokaklar tertemiz süpürülmüştü. Ayasofya’nın, Hürrem Sultan Hamamı’nın, Sultanahmet Camii ve Sultan Ahmet Türbesi’nin baktığı büyük meydan pırıl pırıldı. Çok özenle temizlenmişti. Ben “görmek istediğimi mi görüyorum” diye kendimi çimdikleyen düşünceyle Nuruosmaniye Caddesi’ne kadar yürüdüm. Neredeyse 6-7 yıldır bu caddeyi süpüren çöpçü Kemal ile Hafız Musafa Börekçisi’nin önünde karşılaştım, el sıkıştık, “Yukarıdan sıkı emir mi var, her taraf pırıl pırıl…” diye takıldım, “Yok abi… Her zaman ki işimizi yaptık…” dedi.
