Unutma!

O günler pusu doluydu. Sadece eşleri, babaları, yakınları olduğu için değil; pusu kurulduğunu bildikleri için çırpınıyorlardı. Unutma. “Vardiya bizde” diyorlardı. Adalet adamlarını, Türk halkını, dünya insanlarını, Türkiye Başbakanı’nı, bakanları, basını, “kurulan pusuyu görmeye” çağırıyorlardı. Eşleri unutma. Kızlarını unutma. Oğullarını unutma. Babaları hapiste yattı. Asıl acıyı onlar çekti. Leke sürücüleri unutma. Çamur sıçratıcıları unutma. Haysiyet cellatlarını unutma. Bir gazete. Bir bavul. Bir bavul hazırlayıcı. Bir bavul getirici. Bunlarla başlamıştı. Bavulu verenleri unutma. Bavul taşıyıcılarını unutma.