Zabıta gücü fos!

Geleceğim diye zaten bağırıyordu. Kriz dipten, damardan geldi; fiyatlardan- kurlardan- faizlerden vurmaya başladı. Ardından Amerika’dan rapor yazıcı komiser McKinsey geldi. Komiserin ardından da Cumhurbaşkanı’nın büyükşehir belediyelerine talimatı geldi:
Belediye uyuma.
Fırsatçı hortladı.
Stokçu azıttı.
Zamcı zıvanadan çıktı.
“Zabıta gücü” takviye edildi. Halktan da gönüllü “Zamcı Avlama Birlikleri” oluştu. Böylece 17 yıllık “dua, namaz, umre görünümlü muhafazakar liberal kapitalist yeni girişimci ve iktidarla birlik yeni zengin işadamı yaratmış model” farklı kurumlar da üretti. Belediyeye “zamcı avlama birliğinden” ihbar veriliyor, “zabıta gücü” de operasyona koşuyor.
Basılıyor marketler.
Raflara dikkat kesiliyor.
Bu ne?
Peynir.
Kaça satılıyor:
100’e.
Kaçtan girmiş.
10’dan.
Vay alçak fırsatçı, vay!
Vay adi stokçu vay!
Vay utanmaz zamcı vay! ★★★ Böylelikle “zamların geri çekileceği, fiyatların ineceği” beklentisi yaratıldı. Halka, “alçak fırsatçı ile stokçunun canına okuyoruz” algısı pompalandı.
Hiçbir faydası olmadı.
Zamlar durmadı.
Devam ediyor.
En son elektriğe geçirdiler.
Doğalgaza da geçirdiler.
Zabıta gücü, elektrik ve doğalgaz şirketini basamıyor; “kaçtan girdi elektrik ve doğalgaz” diye sormuyor.
Zabıta gücü fos!
70 yıl geriye gittik.
70  yıl önce İkinci Dünya Savaşı yıllarıydı. Biz savaşa girmemiştik ama “savaş fırsatçılığı yaparak ellerindeki malı stoklayıp bekleten ve tezgah altından yüksek zam bindirenler” türemişti. Bunları geriletmek için “Milli Korunma Kanunu” çıkartılmıştı. 70 yıl öncesinde “zabıta gücü ile enflasyonu bastırmak” bir yöntemdi. Çünkü ekonomiye “devlet sektörü” hakimdi.
Bugün savaşta...