İkinci dönem

AK Parti’de ikinci Erdoğan dönemi başladı. Referandumda oylanan Anayasa değişikliğinin ilk belirgin uygulaması, pazar günü yapılan olağanüstü kongreyle Erdoğan’ın yeniden AK Parti Genel Başkanı seçilmesi oldu. Yeni sistemin en temel niteliği, yürütme yetkilerinin partili bir cumhurbaşkanında toplanmasıydı. Pazar günü sistem değişikliğinin son aşaması tamamlanmış oldu.

Bundan sonra başbakan yok. Cumhurbaşkanı olmak için de yüzde 50 artı bir gerekecek.

Bundan sonra koalisyonlar olmayacak, ama yeni sistem iktidar şansını elde etmek isteyen partileri ve aktörleri kendi aralarında ittifak kurmaya zorlayacak.

YENİ KADROLAR

Koalisyon hükümetleri olmayacak ama bir orkestra şefinin liderliği altında koalisyona benzeyen geniş çaplı birliktelikler kurulmak zorunda kalınacak. Bu durumun oyları konsolide olmuş AK Parti’ye ve Erdoğan’a avantaj sağlayacağı ortada. Çünkü şu an için AK Parti’nin ya da Erdoğan’ın karşısında olan oyları kendi çatısı altında toplayabilecek bir siyasal adres yok. An itibarıyla kuşatıcı, kapsayıcı olma durumu muhalefet için daha belirleyici ve hayati bir öncelik. Çünkü beklenen oranı elde edememiş de olsa referandumdan galip çıkmış AK Parti’nin, Erdoğan ismi altında tahkim edebildiği oy oranı, muhalefetin başını çeken CHP saflarından öne çıkan isimlerin tahkim edebileceği oydan çok daha geniş ve stabil.

Tam da bu nedenle, Cumhurbaşkanı “yorgun” ve “yolunu kaybetmiş” addettiği kadrolarla, kimi AK Parti’nin kurucusu olan unsurlarla uzlaşmayı, beraberliği tercih etmek yerine, siyasete kendisi sayesinde başlayan yeni kadrolarla yürümeyi tercih ediyor. Çünkü uzlaşı için eşit ilişki gerekir. Yeni sistem ise, elde edilen ve tek bir kişinin yetkisi altında temerküz ettirilen gücü yönetmek için liderliği, reisliği gerektirecek şekilde tasarlandı. Ancak şu da var: Bu tasarım yetkilerle beraber bütün sorumluluğu da cumhurbaşkanlığı makamına yüklüyor.