Mahmut Hoca'yı aramak, Yaşar Usta'yı özlemek

SİNEMAMIZIN fakir ama onurlu, yoksul ama tok gözlü, saygılı ama dirençli, mazbut ama neşeli, avantajsız ama güçlü karakterlere hayat veren oyuncuları yavaş yavaş aramızdan ayrıldı. Epey yalnızlaştık. En son Münir Özkul da ahirete göçtü. Hababam Sınıfı serisi, Bizim Aile, Neşeli Günler gibi filmlerin unutulmaz babası, öğretmeni, işçisi Münir Özkul, çok uzun süredir hastalıklarla pençeleşiyordu, sonunda o da öldü. "Münir Bey öldü, ama neyse ki o sadece bir temsildi, onun temsil ettiği güzel insanlar; misal sınıfsal olarak zayıf ama ruhsal olarak güçlü, iddiasız görünen ama şartlar zorlaştığında nasıl bir idealist olduğunu kanıtlayan gerçek insanlar yaşamaya devam ediyor" diyerek teselli bulalım da, bu doğru mu?