Sokaklara dökülünce

HDP Eş Genel Başkanı Figen Yüksekdağ Almanya’da yaptığı bir konuşmada“Almanya’dan beklentilerimiz var” demiş. Şair İzzet Yasar da şunu demiş: “Bizimsadece Kürt vatandaşlardan beklentilerimiz var. Yakanıza yapışıp kürsülerinizdenindirecekleri günü bekliyoruz.”

Bugün çok açık, net ki, PKK Kürtlerin geleceği adına çalışmıyor. PKK; KCK’sıyla, HPG’siyle, YDGH’siyle araziyi belirli bir ideolojik tutumun yönetimine hazır hale getirmeye, sonra da o ideolojik tutumun militer, totaliter, tekçi vesayetine teslim etmeye uğraşıyor. Her açıklama, her demeç, her tutum ve her ittifaklarıyla şunu söylüyorlar: “Ayrılmayacağız, ama bu ülkenin bir bölümünü biz yöneteceğiz. Buralarda bizim kadrolarımız olacak. Tamamının Kürt olması şart değil, Türk solu da olur.”

PKK Kürtleri böyle pür seküler, Marksist Leninist uzamlı, ama ABD ve İran destekli, yerel otoriteye anti emperyalist; küresel otoriteye anahtar teslimli sadakat içeren hibrit bir ideoloji heybesini taşımaya zorluyor, azmettiriyor ya da kandırıyor.

Irkçılıktan, Türkiye düşmanlığından mürekkep oltalarının ucuna “daha fazlademokrasi”, “eşitlik”, “anayasal vatandaşlık”, “devletin anadilde eğitim yapması”gibi talepleri takıyorlar. Ama bunları silahla değil siyasetle savunmayı başaramadıkları günden beri daha farklı bir strateji uyguluyorlar.