Terörün mistikleri

Ankara Kızılay’daki saldırının dumanı üzerinde tüterken 7 Haziran’da ya da 1 Kasım’da HDP’ye oy vermiş kişilerin eskiye oranla çok daha mahcup ve tedirgin olduklarını görüyorum.

İnandıkları şeyler arasında “özeleştiri” önemli bir alanı kaplıyor ama o safhaya geçmek için “pirler”den işaret bekliyorlar. Boşuna bekliyorlar. Çünkü “pirleri” mahcup olamayacak kadar büyük egolardan mustarip. Garip ama gerçek, olan bitene karşı hâlâ aynı noktadalar.

“Erdoğan, ‘Korkan insan otoriteye sığınır’ kuralına uygun olarak ‘Ya ben ya kaos!’deyip İslamcı Tek Adam olmaya koşuyor” diyebiliyor biri. PKK’ya ise sadece nasıl bu kadar “aptal” olabildiği konusunda tepki gösteriyor. “(...) Umutsuzluk içindePKK, Erdoğan’ın ekmeğine reçel sürecek bir olaya imza atıyor (....) ‘Halkların Birleşik Devrim Hareketi’ni kurduğunu ilan ediyor. Kızılay’da sivilleri kana boğan olaydan 1 gün önce. “Ya ben ya kaos!’a koltuk değneği olduğunun farkına varmadan. Sanki istihbarat teşkilatı tarafından idare ediliyormuş gibi...”