Dördüncü dalga istihbarat krizi...

İstihbarat örgütlerinin ilk görevi siyasi, askeri liderleri, diplomatları, teknokratları kötü sürprizlerden korumaktır. Kamuoyu kurumun kapasitesini “kötü sürprizlerle” ölçer. Bedeli ise siyasiler için kamuoyu desteğinin kaybedilmesi, komutanlar için zayiat, diplomatlar için küçük düşmektir. Yine istihbarat örgütlerinden devlet hayatındaki kişi ve kurumların karar 
alma süreçlerine katkı sunmaları beklenir.    

Öte yandan, örtülü operasyonların ister hedefi, isterse icracısı olsun, devlet için iyi bir istihbarat örgütü vazgeçilmezdir. Kitaba göre, istihbarat örgütlerinin bir diğer sorumluluğu da istihbaratçı yetiştirmektir. İnsan kalitesi, eğitim, öğretim, liyakat ve tecrübe önemlidir. Bu yüzden istihbaratın işini iyi yapması herhangi birine makam, rütbe veya sıfat vermekle sağlanmaz.  
Son olarak, istihbarat gizli devlet faaliyetidir. Personelin kimliği, organizasyon yapısı, çalışma yöntemleri, kapasitesi, kaynakları, ilişkileri, niyetleri gizlidir. Bu husus istihbarat örgütlerini güçlü yapar. O yüzden gizlilik, sadece kurum kültürü, iç kurallarla değil, yasalarla da sağlanmaya çalışılır. Ama buna rağmen sızıntılar olur.