Anneciğim demek

Baba ve anne, Yüce Allah'ın ibadetten sonra hukuku en önde olanlardır. Kur'an-ı Kerim evlatlara şöyle sesleniyor:
"Eğer onlardan birisi veya ikisi birden ihtiyarladıklarında senin yanında olurlarsa; onlara "öf" deme, azarlama da. Güzel söz söyle.
Merhametten dolayı tevazu kanatlarını ger ve;
Ya Rabbi! Onlar küçükken beni nasıl büyütüp beslemişlerse, sen de onlara öyle merhamet et, de." (İsra, 23, 24) Bu iki ayet evlatlara beş görev yükletmiştir:
1- Onlara öf demeyeceksin (Kusurlarını yüzlerine vurma. Aleyhlerinde fısıldamayacaksın).
2- Onları azarlama (Sus, konuşma, sen anlamazsın gibi sözler söyleme).
3- Hoş söz söyle (Buyur babacığım, buyur anneciğim diyerek onlara seslen.) Onların yüzüne sert bakma. Sesini yanlarında yükseltme.
4- Onlara acı (Rahmet kanadını indir) onlara karşı büyüklenme. Yuva kuran kuş nasıl evlatlarını kucaklarsa sen de o kuş gibi yuvanı onların önüne ser. Onları yedir, giydir.
5- Onlara dua et (Ölümünden sonra, ellerini kaldırıp hayır duasını yap. Hz. Peygamber (s.a.v.) ölümlerinden sonra baba ve anneye yapılacak en büyük iyiliğin; onlara dua, sözlerini yerine getirmek, akrabalarıyla ilişkiyi devam ettirmek olduğunu belirtmiştir.)
Sevgili gençler. Anne ve babanıza isimleriyle seslenmek yerine anneciğim-babacığım diye sevgi kokan bir şekilde seslenin.