‘Kulumu o zikir hürmetine affettim’
İnsanoğlu yaşadığı dünyada acaba Rabb'inin rızasını kazanacak amelleri işleyebiliyor mu? Bunun dünyada bir sağlaması var mı? Yoksa amel defterine yazılan notlar hep "gizemli ve gizli" mi? Kendi kendini test edebilme...
İnsanoğlu yaşadığı dünyada acaba Rabb'inin rızasını kazanacak amelleri işleyebiliyor mu? Bunun dünyada bir sağlaması var mı? Yoksa amel defterine yazılan notlar hep "gizemli ve gizli" mi? Kendi kendini test edebilme şansı var mı? Daha öz bir ifadeyle, mesajın hakkını verebiliyor muyuz?
Bence bunu görebilme imkânı var. Aslında akşam başınızı yastığınıza koyduğunuzda, Allah'a ve kula karşı iç dünyanız rahatsa mesele yok. Bazen yüce Allah'ın (CC) mağfiretini "bir hırka" sağlar.
Bir gün, bir Allah dostu, dilenen kadın gördü. Hava soğuktu. Donduran bir rüzgâr vardı. İnsanlar evlerine varmak için kaçışıyorlardı. Dilenen kadının kucağında ise ufak bir çocuk vardı. Allah dostu oradan geçti. Gözü küçük çocukta kaldı. Kadın, "Allah için bu fakire bir sadaka" diyordu. Allah dostunun verecek hiçbir şeyi yoktu. Çünkü o da yoksuldu. Belki akşama yiyeceği bir şeyi de yoktu. Dünyalık olarak sadece sırtına giydiği bir hırkası vardı. "Allah için" diyen kadını duyunca hırkasını çıkarıp çocuğun üzerini örttü. Sonra da soğukta titreyerek kulübesine doğru yola koyuldu.
Gece fakirhanesinde garip bir rüya gördü. Muhteşem bir köşkün yanındaydı. Köşk, onu o kadar etkiledi ki gözünü alamadı....