Peygamberimizin şefaatini kimler kabul etmiyor?

(Kuran-ı Kerim'de şefaat)

Hariciler ve Mutezile mezhebi Peygamberimiz'in (s.a.v.) şefaatini inkâr etmişlerdir.
Mutezile'nin ileri gelenlerinden Ali Cubbai (Şerhu'l Usul, 688) bunu açıkça dile getirir. Mutezile denilen, ehlisünnet dışı olan akımın da görüşü budur. Bildiğiniz gibi ehlisünnet, bir mezhebin değil Kuran ve Sünnet'i esas alan bütün hak mezheplerin genel adıdır. 

A) Şefaati yok sayan ayetler hangi şefaati yok sayıyor? 
Mutezile'nin veya şefaati inkâr eden mutezile kafalıların referans gösterdikleri bütün ayetler; müşriklere, kâfirlere ve putperestlere tapındıkları sahte ilahların ahirette şefaatçi -fayda sağlayıcı- olmayacağını gösteren ayetlerdir.
Şefaatin olumsuz anlamda kullanıldığı bütün ayetler istisnasız bu anlamda kullanılmıştır. Yani bu ayetlerde şöyle denilmiştir: Ey putperestler, ey kâfirler, ey müşrikler; ahiret âleminde size hiçbir şefaat fayda sağlamayacaktır.
Tapındığınız sahte ilahlar sizinle beraber ateş yakıtı olacak.
Çünkü şefaatin ilk şartı şudur: Ancak imanla ölmüş olanlara şefaat müsaadesi verilecektir. İşte biraz sonra örneğini vereceğim ve onlara şefaat olmayacak şekildeki bütün ayetler bu imansızlar hakkındaki ayetlerdir.
Bu ayetlerde reddedilen şefaat; müşriklerin ve kâfirlerin umduğu aracıların ve sahte ilahların şefaatidir.
Bunu görmek için, şefaat kelimesinin geçtiği ayetlerden önceki birkaç ayete bakmanız yeterlidir.
Örnek verirsek: Yunus Suresi, 18. Ayet'e bakalım: "Onlar, Allah'ı bırakıp kendilerine ne zarar ne de fayda vermeyecek şeylere tapıyorlar. Ve bunlar Allah katında bizim şefaatçilerimizdir diyorlar."