Çipras efsanesinin sonu mu?

Çipras’ın Sintagma Meydanı’nda “hayır” taraftarlarına yaptığı son kampanya konuşmasını izlediniz mi? 
Bizim “balkon konuşmaları”nı andırıyordu. Hamaset zirve yapmıştı. 
“Zafer şimdiden bizim!” diye “hayır”cılara gaz verdi Çipras: 
“Bugün tüm Avrupa’nın gözü bizim üzerimizde; evrenin gözü Sintagma Meydanı ve demokrasinin doğduğu bu vatanın irili ufaklı meydanları üzerinde. Demokrasininyeniden Avrupa’ya dönmesine fırsat verelim… Bugün, kaderimizi elimize alma kararımız ve Yunan halkına söz hakkını vermek cesaretine sahip çıktığımız için kutlama yapıyoruz. Şantaj ve korkuyu yenmek için şarkılar söylüyoruz. İnanın bana, kimse Yunanistan’ı ait olduğu doğal yerden dışlamakla tehdit edemez!Avrupa uygarlığının beşiği Yunanistan, hep öyle kalacaktır…” 
Çipras özetle “Avrupa biziz!” diyor. Ve Eski Kıta’ya “ders vermek”ten dem vuruyor. Ama bu böbürlenmeleri meteliğe kurşun atan bir ülkede yapıyor. 
Dünya ve Avrupa’nın gözü evet, tabii doğru, Sintagma’da ama Atina’dan -heyhat!-“demokrasi dersi” almak için değil; “kriz AB’yi de acaba batırır mı?” endişesiyle…
Cumhuriyet’te misal dün bir fotoğraf vardı… 
Emekli maaşını alabilmek için beklerken ağlayan bir adamın fotoğrafı… 
Dünya dönüp Yunanistan’a baktığı zaman işte ne yazık ki yalnız artık bunu görüyor. Çipras’ın retoriği o sebeple dozu abartılı popülizm olmaktan öteye gidemiyor.

PODEMOS mesafe koydu 
Bu gece zaferin “hayır”cılara mı, “evet”çilere mi gideceği belli değil. Yoklamalar halkın radikal biçimde bölündüğünü gösteriyor. 
Ama sonuç ne olursa olsun, Avrupa ve Merkel dahil, krizin tüm aktörleri yönetilemeyen bu bunalımdan çok ağır imaj kaybına uğruyorlar. 
İç politik manevralarla bir “oldubitti”ye getirilen, şeffaflıktan uzak Çipras’ın referendum hamlesi, Yunanistan’ın sınırları ötesine “demokrasi dersi” vermek şöyle dursun bilakis SYRİZA hükümetinin inandırıcılığını mayınlıyor. 
SYRİZA’nın İspanya’daki ruh ikizi PODEMOS mesela…