Çizmede popülizmlerin seçimi

ROMA -Giorgia Meloni, beyaz tenli, sarışın, mavi gözlü, çıtı pıtı görünümlü hoş bir hanım. Çizme’nin de en genç kadın lideri.
Ulusal marş, “İtalya’nın Biraderleri/Fratelli d’Italia (FdI)” adını taşıyan ufak partisi, Berlusconi’nin “sağ ittifakı” içinde yer alıyor...
Meloni’yi geçende Milano’da devasa bir İtalyan bayrağının önünde yürürken izledim.
Yarım kilometre uzunluğundaki uçsuz bucaksız bayrağı, FdI yandaşları başları üzerinde taşıyordu. Meloni de kortejin başında yürüyordu.
Gazetecilerin “Milano’nun göçmen semti ‘Padova sokağında’, bunca dev bir bayrak dolaştırmaktan meramınız nedir” sorusuna FdI lideri gözünü kırpmadan; “Devletin burada da var olduğunu göstermek” diyerek ekledi:
“Mega kentlerin periferilerinde yurttaşlar kendilerini devlet tarafından terk edilmiş hissediyorlar. Onlara yasa güvencesi altında yaşadıklarını, yalnız olmadıklarını gösteriyoruz. Güvenliklerinin teminatı olacağımızı ve fakirlikle mücadele edeceğimizi kanıtlıyoruz. Bayrağı, ‘partimizle güvenliğiniz artacak’ demek adına, diğer büyük kentlerdeki başka sorunlu mahallelere de taşıyacağız. (İktidar olunca da) Yeni hapishaneler yaptıracağız, sokaklarda daha çok asker bulunduracağız, güvenlik güçlerinin donanımlarını, ücretlerini artıracağız. Göçmenleri yollayacağız, sınırları kapatacağız...”
 
Bu da ‘kitap’la popülizm
Meloni’den bu uzun alıntıyı yapmamın nedeni, İtalyan sağının dişi liderinin “popülizm”in “cuk” oturan bir tanımı olması.
“Ulusal marş”ın adı ve bütün ulusun simgesi olması gereken bayrak, tek bir parti tarafından m...