Şeref Meselesi

Bahçeli’nin “Yalılarda viskisini yudumlayıp oyunu HDP’ye veren şerefsizler!” salvosu bana Yeşilçam’ı düşündürdü… 
60’ların “Yeşilçam filmlerinde” yalılarda, köşklerde yaşayan bir “kötü fabrikatör” tiplemesi vardı.
Zenginler çok “kötü” ve “şerefsiz” olurdu, fakirler de çok “iyi” ve “namuslu”. 
Zengin karıları, kızları evlerde çılgın partiler verir; o yılların “olmazsa olmaz” içkisi“viski” ile sarhoş olur, yapmadıkları şımarıklık, çıkarmadıkları rezalet kalmazdı. 
“Şerefsiz fabrikatör” bütün bunları sineye çeker, şablon değişmezdi. 
60’larda biz bu filmlerle büyüdük. 
Bahçeli bir de “İyi adam Ayhan Işık, kötü adam Ahmet Tarık Tekçe” klişesini kullanmaz mı? MHP liderinin hepten “60’larda kaldığına” hükmettim. 
Ayhan Işık-Ahmet Tarık Tekçe göndermesi, Bahçeli gibi sinemayla ilişkisi 50 yıl öncesinde kalanlar için anlam ifade edebilir ancak. 
MHP lideri bırakın sinemayı, günün Türk dizileri arasında bir dolaşsa, sevilen dizilerde herkesin artık “yalılarda”, “köşklerde” oturduğunu görür. 
Öyle ki “eve gidiyorum!”un yerini, “yalıya gidiyorum!” cümlesi almış... 
Yalıdakiler bundan böyle “şeytanlaştırılmıyor”. Tersine.
Yalıda yaşayanlara “öykünülüyor”... 
Bir de küçük not... 
İnsanlar yalılarda “viski” değil artık “şarap” içiyor. 
Dağıtmak için değil, yaşamın küçük zevklerinden nasiplenmek için kadeh kaldırıyorlar. 
Devlet Bey’in kendisini “yenilemesinde”, yarım yüzyıl ötelerden bugünlere gelmesinde yarar var.

‘Şeref’ mafyozi kodlama 
Dizi derken… 
Bu kış “Şeref Meselesi” diye bir dizi vardı.