Eşinin eteğinin arkasına sığınan bu kalabalıklar kim…

Sanki ruh kemikleşmiş, maddeperest bir kıvılcımla tutuşmuş, hissiz hissesiz, kimsesiz, kimliksizleşmiş…

Nasıl da kanıksadık insan ve İslam olmaya uzak her şeyi… Olayın vahameti azaplar silsilesi…

Yaktılar gönül coğrafyamızı, bizi biz yapan her ne var ise…

En az düşman kadar biz de yaktık kendimizi, kendi kendimizi…

Bütün tarihsel mirasına yabancı olmak, aslında reddetmektir kendi varlığını bir başka deyişle…

Savaş nerdeyse Kâbe-i muazzamaya dayandı, sadece gönlümüze ulaşamadı bu keder, bu ‘‘kader''… Beytül Makdis ne yapsın…