İYİ OLMAK NİYE KÖTÜ OLSUN?

Aynı gazeteyi paylaştığım bir refikim şöyle yazmış: “Bizler Nuh’un gemisine binmiş nasipli kişileriz’ gibi şahsına ve bağlı olduğunu düşündüğü topluluğa ‘özel bir ihsanda olduğu’ iddiasına kendini inandırmış olabilir”.

Bu cümleyi nasıl anlamak lazım?

Mesela ülkemizde vaiz, müftü ve imamlarımızın “yetiştiği” okullarda  bildiğim kadarıyla “mezhepler üstü” bir tedrisat yapılıyor.

“Mezhepler üstü” tahsil yapmış bir zihin dünyasında bir mezhebe mensup olmak bu saygıdeğer refikimize göre “özel bir ihsanda olduğu iddiasına kendini inandırmış” olmaktadır.

Değerli refikimize göre; “grubunu veya  kendini kurtulmuşlar zümresi görmek çok riskli bir düşüncedir”.

Sosyolojide “aidiyet” bir kavram vardır.