Soulmate Cafe…

Şimdi ben göklerden daha yüksek, yerden daha derin veya çağla bademi rengi sadeliğinde bir şeyden bahsetsem söz arada kalacak. Anlam, kış mevsimindeki tipiye tutulmuş çıplak ağaç misali bir bilinmez karaltı...

Şimdi ben göklerden daha yüksek, yerden daha derin veya çağla bademi rengi sadeliğinde bir şeyden bahsetsem söz arada kalacak. Anlam, kış mevsimindeki tipiye tutulmuş çıplak ağaç misali bir bilinmez karaltı halinde dönüp duracak. Sen gözünü açsan kirpiklerin donacak. Ne göklerin kat kat yüksekliğine çıkmak ne de yerin kat kat altına inmek mümkün değil ayrıca. Belki kırlara doğru biraz açılsak vaktidir çağla bademinin. *** Madem ki biz soyut düşünmenin ve onu dillendirmenin emeline düşmüşüz, şaşırıp da geri dönecek, ağzımızda uçan kuşu kafese kapatacak halimiz yok. Narın adından değil de ekşisinden söz etmenin daha kalıcı olacağından zerre şüphemiz yok. İmanımız sebeplerden değil sebepsizliğin tam da kendisinden. Görseydik belki de her şeyi çıplak gözle bu kadar sevmezdik. Irmağı, suyundan dolayı çiftçiler sevebilirler.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Trenle yolculuk eden adam... 19 Kasım 2024 | 86 Okunma Sezai Karakoç aralıkları… 16 Kasım 2024 | 63 Okunma İş esasa gelip dayandığında… 12 Kasım 2024 | 30 Okunma Sandalye ve ceket ya da…Kalk gidelim… 09 Kasım 2024 | 44 Okunma ‘Şiir yardım edecek kadar güçlü müdür?’ 05 Kasım 2024 | 42 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar