Yaşayıp giderken bitmeyen şeyler…

Yaşamanın değerini kimse inkar edemez. Bütün canlılardaki ortak haldir yaşamaya bağlılık. Canlılar içinde ileriye doğru yaşarken geriyi hatırlama en çok insana özgü bir durum. Acı da belki buradan doğar. Fakat yaşamanın değeri acıyla ölçülemez. İnsan ne denli derinden idrak ederse bir varlık olduğunu o denli de yaşamaya bağlanır. Yaşama sevinci bir kez duyulmaya görsün. O an dünyanın anlamı bambaşka bir çehreye bürünür. Sonsuzluk iştiyakının tomurcuğuna güneş vurur. Fanilik içinde sonsuzluk arzusu çelişik gibi görünse bile zaman izafidir ve mutlak ölçüye vurulduğunda neyin tam kısa neyin uzun olduğuna karar verilemez. İnsana düşen geleceğin belirsizliği ile geçmişin hatırası arasında kendisine tutarlı ve anlamlı bir yer seçmesidir. Bu seçişledir ki onun çevresiyle ve...