‘Doğan pençesine düşmüş serçe gibiyim’

https://w.soundcloud.com/player/?url=https%3A//api.soundcloud.com/trac

Adudüddîn Îcî (ö. 1355), adına nispetle müstakil bir şerh geleneğini de doğuran

Ahlâk-ı Adududdîn adlı eserinin Birinci Makale’sinde ahlâkı şöyle tanımlamıştır:

“Nefse ait fiiller kendisinden kolay bir şekilde sadır olan meleke anlamına gelmekte olup, şu vecihlerden değiştirilmesi mümkündür. Bunlar: Tecrübe, hakkında şer’î varit olması ve akıllı kişilerin bu husustaki ittifakıdır. Ondaki (insan nefsindeki) istidatlar mizaçların farklılığa göre değişiklik gösterir.” (Trc.: İlyas Çelebi)

Îcî’den seksen bir yıl önce vefat eden Nasîrüddîn Tûsî’nin (ö. 1274) “nefsteki istidatların mizaç farklılıklarına göre farklılaşması” hakkında Ahlâk-ı Nâsırî’sinde yer alan şu metni, nefs terbiyesinin gerekliliğini en açık şekilde dile getirilmesi...