Haysiyeti olmayanın hamiyeti olmaz

Hamiyet ile haysiyet ilgili bir durumun anlatımında birbirlerinin yüklemi olurlar.

Hamiyet vatanının, dininin, milletinin, akrabaların şerefini koruma gayreti olarak, ancak haysiyet sahiplerine izafe edilebileceği gibi, haysiyet de ancak aynı zamanda bir değer sıfatı olarak hamiyet sahiplerine izafe edilebilir.

Bu nedenle hamiyet sahibi bir kişinin, vatanını koruma konusunda haysiyet gösterdiğini söylediğimizde, o haysiyet sahibinde hamiyetin ortaya çıkmış (belirmiş) olduğunu da söylemiş oluruz.

Haysiyet ile hamiyetin nikahlanmasından doğan bir kelime daha var ki, o da kullanılış durumuna göre birbirine yüklem olan söz konusu iki hususun tek bir fiilde taçlanmasıdır. O kelime: Şecaattır.

İbn Hazm’ın kelimeleriyle, “Şecaat, bir kimsenin, dinini, namusunu, baskı altındaki komşusunu, haksızlığa maruz kalıp kendisine sığınan mazlumu; malı, onuru ve benzeri hakları saldırıya uğrayan bir mağduru –saldırgan tarafın azlığına ve çokluğuna bakmaksızın- ölümü göze alarak savunmaktır. Bu hususta gerekeni yapmamak korkaklık ve acizliktir.”

Vatansever bir şair olan Attila İlhan’ın, bizden daha farklı zamanlarda yaşamış ve daha farklı tecrübeler edinmiş biri olarak “Türkiye’nin bir hain kontenjanı var, bu nüfusun yüzde onudur” tespitiyle, hamiyetsizlerin haysiyetsiz, haysiyetsizlerin hamiyetsiz ve dolayısıyla hamiyet ve haysiyet yoksunluğu nedeniyle şecaatsız olanların varlığını nazari olarak öğrenmiş olsak da, bunlarla ilgili fiili gerçeği Gezi eşkıya kalkışmasında, 17/25 Aralık seçim ayarlı darbe ile 15 Temmuz Amerikan destekli FETÖ darbe girişiminde ancak tanık olmuştuk.