Ayaküstü...

Kraliçe’nin doğum günü törenlerine bakıyorum da şu an;
16 Türk askerine, Cumhurbaşkanlığı Sarayı’na laf atanların buna da bir sözleri var mı acep?...
Orası devlet de burası devlet değil mi?...
Biz devletimizi sokakta mı bulduk?...
Devletleri onlara dedelerinden kaldı da bize başka birilerinden mi kaldı?...
Bütün Commenwelt (sömürge) ülkelerinin bayrakları İngiliz Sarayı’nın bahçelerini süslüyor...
Üstelik kimse Kraliçe’ye dönüp “Olmasaydın olmazdık” tezahüratında bulunmuyor...

(...Mustafa Koç / Okur-Yazar)

Öğrendim ki; “-Aşkın ilk adımı, mantığın son adımıymış...”

Bizim pano

Murat; yüzünde ikinci derece yanıkla geldi gazeteye...
“Hayırdır” sorularına aynı yalanı tutturamayınca itiraf etmek zorunda kaldı;
“-Abi sahura kalktık, yemeğimizi yedik, çayımızı içtik, son sigarayı içip yatayım dedim...
Çakmağım olmadığı için ocağı açtım, yüzümü yakmayayım diye de kısık ateşe aldım..
Ama ateşin üstündeki çaydanlığın kaynar olduğunu unutup yanağımı bir güzel dayadım...
Sorma, geceyi hastanede geçirdik...”

Ayrılık konuşmaları...