ABD ve İran, ambargo ve demokrasi

1970'lerin sonunda, İran’da Şah yönetimine karşı ayaklanma başlamıştı. İsyanın lideri Humeyni yurtdışındaydı. Humeyni’nin dini bir lider olmasına karşın, ayaklanma içinde, her siyasi eğilim yer alıyordu. Özellikle Sovyetlere yakın siyasetler, İslamcılarla oldukça sıcak bir ilişkideydi.

Şah, İran’ı, 16 Ocak 1979’da terk etti. Humeyni Paris’ten gelip iktidara el koydu. Mollalar, İran’da egemenliği sağladılar. İttifak yaptıkları grupları tasfiye ederek, despotik bir rejim kurdular. İran, Batı tarafından desteklenen Şah diktatörlüğünü yıktı. Ancak demokrasi gelmedi. Huzur ve refah gelmedi. Onca petrol kaynağına rağmen, İran’da yaşam standartları, “içe kapanmacı” siyasetin de sonucu olarak, hep düşük kaldı.

Demokrasi ve anti emperyalizm