Umut belki gelecek sayfadadır...
Cemal Süreya dostumdu. Onunla Cağaloğlu’ndaki buluşmalarımızda şiir konuşmak yerine çoğu zaman siyaset konuştuğum için kendime kızıyorum.
Aşk, özlem, ayrılık şiirlerinin heyecanına inat, sakin bir insandı. Genç yaşta yitirdik. Onu sevgiyle anıyorum.
Yeni yıla Cemal Süreya’nın sözleriyle başlamak istedim: “Umut belki gelecek sayfadadır, kapatma kitabı...” Adı isyan ile anılan bizim kuşağın ömrü, Cemal Süreya’nın sözleriyle “gelecek sayfadaki umudu beklemek”le geçti. “Beklemek” sözcüğü durumu tam karşılamıyor.
Yaşamımız, umuda yolculukla geçti demek daha doğru olur. Bizim kuşaktan bir arkadaşım bizlere gönderdiği yılbaşı mesajında şunları yazmış: “Sevgili arkadaşlar, Direnmeyi yaşamakla özdeşleştirmiş bir nesiliz. Direnmeye ve yaşamaya, becerebildiğimiz kadar üretmeye devam edeceğiz. Yaşlarımız 75’lere ulaştı.