Bir denek olarak Ayşe Arman

Mesleğe yeni başlayan gazeteciler yanılgıya kapılıp kariyerlerinin Ayşe Arman'ınki gibi olacağını zannetmemeli. Pek az insana onun kadar görkemlisi nasip oldu, ama başarısı ya da şöhreti tesadüf değildi. Ayşe Arman'ın bir marka olmasının altında sadece şans ve yetenek değil, çok çalışmak, azimle çalışmak yatıyor. O yüzden de bugün kolaylıkla bir Ayşe Arman gazeteciliğinden de söz edilebilir. Zaten basında birçok taklidinin çıkması, her gazetenin bir dönem kendi beyhude Ayşe Arman'ını yaratma çabasından da anlaşılabilir.Ancak Ayşe Arman da çoktandır eski Ayşe Arman değil. Öyle birkaç aylık bir durgunluktan da bahsetmiyorum. Son 10 yılda aklımızda kalan bir tane Ayşe Arman söyleşisi var mı?Evlenmek, Türkiye'den taşınmak, çocuk büyütmek gibi öncelikler gazeteciliğinin önüne geçmiş olabilir. Gerçi bu meslek bunların hiçbirini kaldırmaz ve insanın son damlasını temsil edeceği kadar yoğun bir sadakat ister, ama hayat bu işte. PR'CILARA TESLİM OLDU Arman'ın en büyük handikapı son yıllarında mesleğini yapma motivasyonunu sadece para kazanmaya indirgemesi oldu. Servet yapılacak son meslek olan gazetecilikte bu yola sapınca da ister istemez içeriğin kalitesi düştü, bilezikler ön plana çıktı ve Türk basının en önemli markalarından biri PR'cıların elinde neredeyse oyuncak oldu. Epey bir zamandır Hürriyet'te paralı söyleşi ve haberlerin yapıldığı biliniyordu, Ayşe Arman da gazeteyle "işbirliği" projelerinin en önemli yüzü oldu. Gazete ve gazeteci kolay parayı yıllardır kırışıyordu, kısacası.Ayşe Arman ise bir süredir kendi kendisine gazeteyi dahil etmeden bu PR yazarlığının nasıl olabileceğini düşünüyor, pastanın tamamını kendisine saklamanın hesabını yapıyordu. Hatta sosyal medyada da birkaç post'la bunu denedi, daha sonra bu paylaşımlar silindi. Bugüne kadar adımlarını hep doğru atan biri olarak da sonunda tek başına bir "influencer" olarak daha fazla para kazanabileceğini gördü.Hürriyet'te yaşanan fırtına, sendikalı çalışanların yayın yönetmeninden bile habersiz işten atılmaları da Ayşe Arman'a bu geçiş için mükemmel fırsat oldu. Kendi imajını koruma hesapçılığının bir numaralı ismi Gülse Birsel kadar çabuk hareket edemedi, ama bu istifayla birlikte kahramanca gitmiş gibi algılandı.Öyle ya da böyle, en azından bir bakıma heyecanlı bir serüven Ayşe Arman'ınki. Epeydir bir sosyal medya balonu var, birkaç post atıp kolay para kazanan ünlüler, Kim Kardashian seviyesinde yapılan servet, YouTube'da milyonlarca kişi tarafından izlenen video'lar, Şeyma falan gibi lüzumsuz karakterlerin şöhret macerası gazetecilerin de gözünü kamaştırıyor belli ki. İşsiz gazeteciler YouTube kanalları açıyor mesela. Eskiden bedava gezilerde köşe yazarlarını ağırlayan PR şirketleri ise şimdi bütçelerini YouTuber'lar ya da influencer'lara harcıyor. Apple lansmanına iki kör cahil gönderiliyor, The Rock'la birebir film söyleşisini gazetecilikle hiç ilgisi olmayan bir tip yapıyor mesela. Türk Hava Yolları bile yeni business class kabin tanıtımı için uluslararası bir YouTuber'ı Dubai'dan İstanbul'a yeni koltuklarda uçuruyor, kabinde video'lar çekilyor falan.Bir yandan da sosyal medyadan çok para kazanıldığına dair mitolojiler üretiliyor, influencer'ların dünyayı gezdiği, evlerini kapattığı, muazzam otellerde kaldıkları, perdenin önünde uçtuklarına dair masallar anlatılıyor. Oysa sosyal medya bire bin katmaya çok elverişli, bütün bu kuşak da yaşadığından daha fazla gösterme yeteneğine sahip. Hayaller Nobu Ryokan, gerçekler Bağcılar'da bodrum katı ne yazık ki. SOSYAL MEDYA BALONU PATLAR MI