Gezi Kuşağı nasıl yok oldu
1- Üzerinden dört sene geçmesine rağmen 2013 yazının nostaljiden daha öte bir etkisi olması gerekirdi toplum üzerinde. Hani gençler kendilerine artık “Çapulcu” diyecekti, bu söz bile dolaşımdan hemen...
1- Üzerinden dört sene geçmesine rağmen 2013 yazının nostaljiden daha öte bir etkisi olması gerekirdi toplum üzerinde. Hani gençler kendilerine artık “Çapulcu” diyecekti, bu söz bile dolaşımdan hemen kalktı.
2- Artık iyice anlaşılıyor ki Gezi’nin de etkilendiği gençlik isyanları modaydı. Occupy hareketinde olduğu gibi bir süre medya ilgileniyor, ama bir sonraki büyük hikâye gelince geri plana itiliyor. Gezi de park dağılınca unutuldu gitti, direnişçiler medya rüzgârı olmadan motivasyon bulamadı.
3- Gezi’nin bir sürece, bir başarıya dönüşmesi uzun vadeli kazanımlar ve stratejilerle olabilecekti. “Kazandık, sonuçta oraya kışla yapılmadı” diye avunanlar Taksim Meydanı’nın şimdiki halinden memnunsa tartışacağımız bir şey kalmamıştır onlarla. Ama “Park bahane, asılsıkıntımız başkaydı” diyenlerin herhangi bir talebinin gerçekleşmediği ortada.
4- Gezi Kuşağı’nın talebi neydi? Somut hiçbir talebi, bir manifestosu, üzerinde mutabakata varılmış bir istek listesi yoktu. Vaclav Havel anılarında sosyal hareketlerin bir büyük talebinin yanı sıra birkaç tane de kolay elde edilebilecek amacının olması gerektiğini yazar. “Geziciler neistiyordu?” sorusunun “Kışla olmasın” dışında yanıtı hâlâ yok.
5- Lidersiz hareket bir fanteziymiş işte, tutmuyor. Başarıya ulaşan sosyal hareketler bir liderin etrafında toplanıp çeşitli mutabakatların sonunda bu aşamaya geliyor; tarihin akışı değişmiyor. Occupy hareketinin rüzgârı ABD’de Bernie Sanders’ı yarattı, Yunanistan’da Aleksis Çipras’ı, Kanada’da Trudeau’yu, İspanya’da Podemos’u yarattı. Gezi etkili ve başarılı bir hareketse Türk siyasetindeki karşılığı kim? Gezi’den sonra gidilen ilk seçimde muhalefet partileri Ekmel Bey diye birini dayattı ve hiç sorgulamadan, hiç direnmeden “tıpış tıpış” gidip oy verdi adlarını bile bilmedikleri bu adaya bir kitle. Gezi’de yıldızı parlayan Melda Onur gibi siyasetçiler tasfiye edildi, Şafak Pavey kenara itildi.
6- Memet Ali Alabora, Mustafa Altıoklar gibi gençlik enerjisinden umutlanan ve Türkiye’de bir şeylerin değişebileceğine inanan insanların