Momo'ya kim yemeğe gelir

Cüneyt Arkın'ın o meşhur filminde en çok güldüğüm sahne "Hayır, ölmedi / Ölmüş olabilir," diye atılan tokatlar değil. İhsan Bey'in ölmüş olabileceğinin kanıtı olarak "Burada smokin ceketi yok, kimse smokiniyle tren yolculuğuna çıkmaz," denmesi. Bütün genellemeler gibi bu da yanlış tabii. En azından ben smokiniyle tren yolculuğuna çıkan bir kişi tanıyorum. Gerçi tren shinkansen, istikamet Tokyo-Kyoto, smokin de Tom Ford ama sonuçta bazı insanlar smokiniyle tren yolculuğuna çıkıyor işte. Bebeköy'deki Momo için de buna benzer bir genelleme yapıp hemen kendim bozacağım: Kimse Momo'ya yemek yemeye gelmez. Ama en azından ben hep Momo'ya yemeğe gitmek istiyorum. Momo'yu yıllardır duyuyordum ama iki yaz önce yaz keşfettim. İstanbul'da, Çeşme'de ve Bodrum'da var. Bir arkadaşımla Bebeköy'deki Momo'da buluşmak istediğimde "Oğlum gidiyor," yanıtını almıştım. Dışarıdan görünen 20'li yaşların ilk yarısındakilerin müdavimi olduğu, geri kalan herkesin—haklı olarak—dışlandığı bir yerdi. Ben de 20'li yaşlarımda 20'li yaşlarında olmayanların "bizim" eğlendiğimiz yerlere gelmesinden hoşlanmazdım. Ama Momo sadece bir parti plajı, bir gece kulübü ya da 20'li yaşlarındaki insanların...