Taksim

AKM tam anlamıyla yıkıldıktan sonra fark etmiştim. Taksim Meydanı'na hiç tahmin etmediğimiz bir açıklık, ferahlık gelmiş, Boğaz'la kentin en bilinen açık alanı adeta birleşmişti. Binaya hayran...

AKM tam anlamıyla yıkıldıktan sonra fark etmiştim. Taksim Meydanı'na hiç tahmin etmediğimiz bir açıklık, ferahlık gelmiş, Boğaz'la kentin en bilinen açık alanı adeta birleşmişti. Binaya hayran olsam da keşke böyle açık alan olarak kalsaydı, diye içimden geçirdim. Mimarlar uzun yıllardır Taksim Meydanı'nın AKM ve The Marmara arasına sıkışmışlığından dert yanar, insan gözüyle görünce ferahlığın değerini, hem de sıkışık İstanbul'da, daha iyi anlıyor.AKM yeniden inşa ediliyor, bir yanda Intercontinental diğer yanda The Marmara otelleri ve yapılmakta olan camiyle dört bir yandan çevrili meydan. Yıllardır dileğim İstiklal girişindeki büfelerin kaldırılıp kilisenin meydana bakması, yapılacak camiyle karşılıklı bu manzara kentin en önemli meydanında Türkiye mozaiğini anlatacak bir simge olabilir. Ama hiçbir kent otoritesinin büfecilere gücü yetmedi şu ana kadar.Birkaç sene önce trafiğin yeraltına inmesi olumlu bir gelişme olsa da Taksim'i bir beton göle dönüştürdü bu düzenleme. Yaşamayan, insanı iten, kendinden uzaklaştıran bir beton çöl. Bu halinden yapanların dahi memnun olduğunu zannetmiyorum. Şimdi meydan bir kez daha tartışılıyor, yeniden düzenlenecek. Daha hafif bir tabir yok, bu hali iğrenç Taksim'in. Ne yapılsa bundan daha iyi olur herhalde.İstanbul'un yeni belediye başkanı Ekrem İmamoğlu'nun Taksim Meydanı kentin en önemli kamusal alanının son şekli mi olacak? Sanmıyorum. İleride güç dengeleri değiştikçe her zaman için iktidarlar için sembolik bir anlamı olan (ve hep kontrol altında tutulmaya çalışılan) meydan yine tartışılacaktır. En azından şimdilik biraz daha şanslıyız. En azından İmamoğlu sonradan geldiği İstanbul'da gençlik yıllarının bir bölümünü İstiklal'i turlayarak, Taksim Meydanı'nda gezerek geçirdiğini söyleyen biri. Beyoğlu'nun talihsizliği hep bugüne kadar arka sokaklarına girmemiş, ne bileyim, bir Galatasaray Postanesi'nden mektup yollamamış isimler tarafından kaderinin tayin edilmeye çalışılmasıydı. ŞEHİRLER YÜRÜYEN İNSANLARA AİTTİR Şehircilik üzerine yazdığı efsane kitapla tanınan Jane Jacobs başta olmak üzere kent üzerine düşünen ve tartışan herkesin üzerinde uzlaştığı gibi öncelik her zaman yayalarındır. Taksim Meydanı'nda trafik yeraltına alınırken hesaplanan buydu. "Cities for People" kitabında Danimarkarlı mimar Jan Gehl'in altını çizdiği gibi yayaların boş boş yürümesi tek başına bir şey ifade etmez şehirlerde, önemli olan yürüyen insanlar arasında bir hareketlilik, iletişim oluşmasını sağlamaktır.Jane Jacobs evinin camından baktığı West Village sokaklarında aktiviteyi bir baleye benzetir. Gehl ise yeterli şartlar sağlandığında sokakta vakit geçiren insanların işe veya okula gitmek, otobüs beklemek gibi gerekli aktivitelerin yanında başka seçeneklerinin de doğacağını söylüyor. Bu seçenekler arasında şehrin binalarına bakmak, ofisten çıkıp sokakta hava almak ya da insanları izlemek gibi çok sıradan gibi görünen aktiviteler de yer alıyor. Tokyo, Londra, Sydney ve New York'ta insanlar yürüyor, arabaların yolları azaltılıyor ve insanların yürümeleri teşvik ediliyor. Küçük parklar, şehir mobilyaları, kaldırım cafe'leri yürüme yollarının üzerinde oluşuyor, yürüyenlere soluklanma imkanı tanıyor.Yine Gehl'in işaret ettiği gibi şehirlerde yürüyen insan sayısına oranla aktif temas da çoğalıyor. Banklarda havadan sudan konuşan, selamlaşan, birbirlerine otobüs saatini soran insanların çoğalması ve küçük sohbetlerin arkadaşlıklara, samimiyete de dönüşebilmeleri mümkün. "Öngörülemezlik" ve "kendiliğinden oluşan" kent meydanları için kilit kelimeler. Bir kentte yaşayan insanlar için en büyük cazibe merkezi de başka insanlar, başka insanları izlemek. Taksim Meydanı'nda yakın tarihi buna uygundu aslında. Han Biracısı'ndaki yeraltı kültüründen The Marmara otelinin eski pastanesine kadar meydana bakan bu mekanlar buluşup sosyalleştiği, manzara olarak da başka insanları izlediği mekanlardı. O cafe'de otururken tiyatro festivali sırasında kaldırımda sergilenen spontane oyun unutamadığım şehir anlarından biriydi mesela. Önemli olan meydanın her şekle girebileceğini, her an sürprizlere açık olduğunu şehir insanına hatırlatmak. MEYDAN İFADE ÖZGÜRLÜĞÜ KAPSAMINA ALINMALI

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
İktidar sofrası—ama hangi iktidar 28 Mayıs 2023 | 192 Okunma Taht kavgasını bu sefer kim kazanacak 27 Mayıs 2023 | 327 Okunma Bir oy bile önemli mi 26 Mayıs 2023 | 902 Okunma Muhalif önder 23 Mayıs 2023 | 321 Okunma Tersane Caddesi'nde gizemli bir buluşma 21 Mayıs 2023 | 211 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar