AKP MHP’yi bitirecek gibi mi?

Yazılarımda Cumhurbaşkanı RTE’nin ana iç politika hedefinin MHP’yi hammm yapmak olduğunu sık belirtmiştim. Bu 2011’de böyleydi, 2015’te de değişmedi. 
2011’de seks kasetleri siyasi suikastıyla MHP baraj altına itilseydi, bugün RTE’nin derdi çözülmüş olacaktı; Meclis’te 367’yi aşan milletvekili ile referanduma gerek kalmadan anayasayı değiştirip Başkan koltuğunda oturuyor olacaktı! Bu olmadı, ama hedef hiç değişmedi. 
RTE’nin gündeminde Başkanlık Sistemi’nden daha önemli hiçbir şey yok... Bunun altını çizin. 7 Haziran seçimlerinden sonra da uyguladığı strateji tamamen buna yönelikti. O seçim sonuçları kendisi için büyük felaketti; Başkanlığı da yerin dibine gömmekti, kaybedeceğim hiçbir şey yok diyerek 1 Kasım seçimlerine kilitlendi. İki seçim arası yaşadığımız her şey, seçimi kazanmak amacını taşıyordu. 
Oyunu tuttu, kazandı; ama referanduma götürecek çoğunluğu yakalayamadığı için Meclis’te bir ayağı topal kaldı. 
Ayağına bir protez takması gerek, kendi 316 milletvekilinin oyu garantiyse, en az 16-17 milletvekillik protez ki, 330’la yeni anayasayı referanduma götürebilsin. CHP ve HDP’den en az 10 milletvekili oy vermediği sürece, referandumsuz başkanlık anayasasını geçirmesi mümkün değil. MHP’nin tüm oyunu yese 316+41=357 yapıyor.

Hayatının oyunu 
Hayatının oyununu oynuyor Cumhurbaşkanı: Ya başkan olacak ya başkan olacak. Başkan olamazsa, kendisiyle başlatmayı planladığı “Yeni Türkiye” (2. Türkiye) propagandası, rüyası düşecek. Atatürk’ün Kurucu pozisyonuna ulaşamayacak. Herkes gibi başbakan, cumhurbaşkanı olarak kalacak. Kendisi için tarih yazımı, bu açıdan en azından sıradanlaşacak. 
Oysa tüm hazırlığını Başkanlığa göre yaptı. Atatürk’ün artık ancak mütevazı diyebileceğimiz Çankaya’sını bile boşalttı, ama Atatürk’ün halka mirası olan Atatürk Orman Çiftliği bir sürü yasadışı karar ve uygulamalarla adeta gasp edildi, oraya bugün dünyada hiçbir liderin yapmaya cesaret edemeyeceği bir Saray inşa edildi... Tüm bunlar Başkanlık için hazırlıktı. 
Yasal olarak Başkan olamazsa, düşünün artık, tüm bunlar tarihsel büyük bir ironi olarak kayda geçecek. Yani yazmaya çalıştığı tarihle anakronik bir duruma düşecek. Mesele budur.

MHP’lilere 4 mesaj 
RTE’nin 2016’da Başkanlık anayasasını ülkeye kabul ettirmeyi planladığını düşünebiliriz. Bu işin onun açısından artık bekleyecek tarafı kalmadı.Davutoğlu’nun da hükümetin tüm eylemlerinden sorumlu ve yetkili olduğunu vurgulaması aslında bu durumdan rahatsız olduğunun da göstergesi. Bu yıl dananın kuyruğu kopacak gibi de, kuyruk kimde dana kimde kalacak belli değil. 
Bu nedenle oyunun kilit noktasında duran tek parti MHP. 
RTE’nin tüm dış politika girişimlerinin ardında MHP’yi siyasi ve ideolojik olarak çökertmek yatıyor aslında. Yoksa bu dış girişimlerden elde edeceği hiçbir şey gözükmüyor. Var da ben mi göremiyorum!? Bakın: 
1) Suriye’deki Türkmenlerin büyük koruyuculuğuna soyunması da.. (MHP’nin Türkmen duyarlığını kaşıma, elinden alma ve AKP’ye geçirme...) 
2) Rus uçağının vurulması da.. (Hem Rus uçaklarının bölgeye saldırısına karşı Türkmenleri koruma gösterisi.. MHP’lilerde geçmişin “Moskof” edebiyatını canlandırma, Çeçen dayanışması çağrısı vb.) 
3) Musul’da askeri birlik bulundurma ve bu birliği takviyeye girişme de.. (Musul bizimdir bizim olacaktır, fetih edebiyatı...) 
Bütün bunlar, MHP’lilere “yahu MHP diye bir partiye gerek mi var, nedir o öyle pısırık pısırık oturuyor yerinde. Hükümet biziz, istediğiniz her şeyi yapma iktidarı bizdedir, biz milliyetçiyiz, Türkçüyüz, daha ne istiyorsun, gel katıl bize..” mesajıdır.