Bu anayasa, Türkiye’yi ‘hiç’liğin başladığı noktaya götürüyor
Askeri darbelerde hiçbir muktedir böyle bir anayasa yapmaya cesaret etmemişti. Belki de istememişti. Çünkü askeri darbelerin ülkede geçici karakterini biliyordu; sürekli bir askeri yönetim altında Türkiye asla...
Askeri darbelerde hiçbir muktedir böyle bir anayasa yapmaya cesaret etmemişti. Belki de istememişti. Çünkü askeri darbelerin ülkede geçici karakterini biliyordu; sürekli bir askeri yönetim altında Türkiye asla yaşayamazdı... Türkiye’nin geçmiş “müktesebatı” buna izin vermezdi
Laf aramızda, ayrıca kendilerine darbeleri yaptıranlar veya bu darbenin destekçisi durumunda emperyalist ağababaları, darbecilerin orada uzun süre oturmalarına da izin vermezdi. Bu nedenle yaptıkları anayasa değişiklikleri, kendilerinden daha büyük bir muktedire yol açmayacak düzeyde kaldı.
Türkiye esas parlamenter demokrasiye adımını, kabul edilebilir bir seçim sistemi ile birlikte, 1960 Anayasası’yla attı. 1980 Anayasası Kenan Evren’e darbe ve sonuçlarını, ülkeyi ve yönetimleri denetimde tutma yetkileri verdi. Ayrıca yaptırdıkları anayasa ile kendilerine de siyasi koruma ve dokunulmazlıklar sağladılar.
En büyük ‘muktedir’i yaratma girişimi
Bugün AKP’nin Meclis’ten oldubitti ve acele ile geçirmeye çalıştığı anayasa değişiklikleri, ülkede gelmiş geçmiş en büyük muktediri yaratmaya yöneliktir.
Kenan Evren ve ortakları asla böyle bir işe kalkışmadılar.
1980 Anayasası, bugün yapılmak istenenlerin yanında, masum kalır. İnsanın o anayasayı sahiplenesi gelir.
İktidar, 1980 darbecilerinin yapmadıklarını, katbekat ve üstelik rejimi de 180 derece değiştirerek yapıyor.
Üstelik “sivil anayasa” kepaze propagandası ile birlikte.
Yani anayasa açısından baktığımızda, Türkiye en ağır anayasal darbesini yaşıyor.