Büyükelçiye suikast: Bir -çokolasılık daha var

Rusya Büyükelçisi’nin öldürüldüğü akşamın gecesi tartışma programlarına göz gezdiriyorum. Olay yeni ve hükümet kanadından resmi bir açıklama bile gelmemiş; Büyükelçi’nin vefat ettiği bile dile getirilmiyor henüz.. İktidara yakın cenahtaki tartışmacıların hepsi, suikastı yapan polisin FETÖ’cü olduğu konusunda hemfikir. Hatta cep telefonlarına gökten inen vahiyleri okuyorlar neredeyse. FETÖ’cülerin suikastlara girişebileceğini zaten söylemiştik, diyorlar. Ve tetiğin arkasında da CIA olduğunu belirtiyorlar. Amaç olarak da şunu ileri sürüyorlar: Türkiye ile Rusya’nın arasını açmak. 
Bu bir varsayım. Öyle mi, bilmem. Gerçeği öğrenmek veya ortaya çıkmasına yardımcı olmak istiyorsak, önemli deliller ortaya çıkıncaya kadar, tüm varsayımlara eşit uzaklıkta bulunmak önemli. Bilimsel tutum budur. Ekranlarda akademisyen unvanlılara bakıyorum, kesin ve eminler! Suikastçı gebertilmiş, konuşması mümkün değil, her şey onun üzerine yıkılabilir. Tabii, gerideki ilişkilerinden elde edilecek somut ve inandırıcı verilerle, profesyonel bir katil olmayan, ama siyasi-dini inancıyla bu suikastı işlediği açık seçik olan adamın niyeti, amacı, ilişkileri ortaya çıkarılabilir. 
Ama baştan “şu bu yaptırdı” demek, karmaşık sorunu çözemeyecek, çözmeye de yanaşmayan bir “düz mantık”tır. “Suikast kime yaradı” mantığı da yine düz mantıktır. Bu varsayımın en çürük yeri, Türkiye ile Rusya’nın, büyükelçiye suikast yapıldı diye, gelişen ilişkilerini çöpe atacağı, hatta birbirinden uzaklaşacağı beklentisidir. Eğer Rusya ve Türkiye’de, CIA ve FETÖ’nün böyle bir umutla bu suikastı gerçekleştirdiğine inanacak kimse varsa, şöyle bir tatil yerinde artık inzivada yaşasınlar, derim. 
Fakat bir başka seçenek var ki, olasılığı daha güçlü.