Gerçekten seçimler yapılacak mı?

Eğer bugünkü koşullar değişmezse, ülkenin gündemindeki 3 ana konu ağırlaşarak sürecek: 
a) PKK ile çatışma, ülke çapında feryatlar... Kandil tek taraflı ateşkes yapmayız,ancak hükümetle masaya oturabiliriz diyor. PKK/ KCK, kalkıştığı hamlede, ülkenin canını acıtıyor ama kurduğu hâkimiyet alanlarından yitiriyor. Görünen o ki, Kürt bölgelerindeki “paralel devlet yapısı” öğeleri, bu süreç içinde epey dağıtılacak. PKK/ KCK’nin ABD ile ilişkilerinde, Türkiye’ye karşı tercih edilebileceklerini düşündüklerini sanmıyorum. Ama silaha sarılmalarının RTE’ye yeni oyun alanları açtığı kesin. 
b) Ekonomi aşağı doğru, yoksullaşma dönemi: Seçime kadar bu inişi durduracak veya kayıpları yukarıya doğru telafi edecek hiçbir gelişme beklememeli. Ancak yüksek faizlerle risk sever sıcak parayı çekebilirler. Bu durumda faiz lobisi bizzat iktidar ve Kaçak Saray’ın kendisi oluyor. Türkiye büyük bedeller ödemeye başladığı eğik düzlemde aşağı kayıyor. Nerede durur bilinmez. 
Bu süreç iki ay içinde ne kadar daha etkili olur?

AKP sandık mühendisliği yapar 
c) Düşman kamplaşmaya devam: RTE, ötekileştirerek kendi oy cephesini koruma eğiliminde. Her zamanki gibi. Ve yine hedefinde MHP ve seçmeni! Bu kez, PKK’ye vurarak seçmeni geri kazanma peşinde. Bunu başarır mı, bilmiyorum, farklı öngörüler var. 
“Türk-Kürt” kamplaşması da yine şiddetle devreye girdi. PKK/KCK, eskisi gibi yine ayrıştırıcı rolde; Kürtleri “Kürt kampı”nda toplama politikası yürürlükte. Yazdığım gibi, “Kürt safları” sıkılaşıyor, AKP’den buraya akışlar belirgin. Bu kampta CHP’nin gözü ve sözü olamaz. Ama Türk-Kürt bloklarının karşı karşıya oluşması ülke için zerre iyi değil.