Tarım Bakanlığı lağvedilmeli mi?

Kusura bakmayın yazmamak biraz uzadı. Başka bir şey mi yaptım? Yoo, okudum, film seyrettim, yan gelip yattım, kısa geziler arasında Taşoz Adası’na da gittik. Kavala’da oralı Türklerin işlettiği deniz kıyısında bir lokantada en leziz ve bol çeşitli Yunan yemeklerini, hele hele keçi peynirli fırında patlıcanı, 8 kişi, Türkiye’nin en az yarı fiyatına yiyince, ne oluyor dedik. 
Yunanistan “kriz”de biliyorsunuz. Kişi başına geliri 24 bin Avro, bizde ise abartılı 8 bin Avro kadar. Asgari ücret orada 700 Avro gibi, bizde ise 400 Avro’yu zor bulur. Peki, nasıl oluyor da geliri bizim 3 katı olan Yunanistan’da yemek fiyatları, benzer lokantalar eşdeğer alınırsa, iki kata yakın ucuz oluyor? 
Bu soruların yanıtı herhalde iki ülke arasındaki yapısal farklılıklarda yatıyor. 
İlk akla gelen, bu lokantalara Yunanlılar ile Türklerin gidebilme sıklığı. “Zenginlik” ne kadar yaygın? Bizde o lokantalara o parayı verenler gidiyor... Yunanistan’da ise genellikle herkes mi?! Müthiş gelir eşitsizliği! Hemen bakıyorum: Bu eşitsizliği anlatan Gini katsayısı bizde 0.40, komşuda 0.34 yani, çok daha adaletli. 
Sonra piyasadaki gıda fiyatlarının karşılaştırması da bir fikir verebilir. Bir diğeri, turizm Yunanistan’ın canı ciğeri, bu nedenle fiyatlar çok düzenli. Kazıklamak sözcüğü yok gibi.

‘2019’da görürsünüz...’ 
Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’na girmek için Yunanistan’ı kullandım.. 
Videoyu izlemişsinizdir. Fındık üreticisi 2019’da görürsünüz diye dört dörtlük bir söylev çıkartmış, kapatalım burayı ve İstanbul’a mı yığılalım, diyor. 
Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Türkiye’nin tarımında, gıdasında ve hayvancılığında patlama yapması için mi var, yoksa çökertilmesi için mi? Ağır oldu, biliyorum. 
Bizim Mehmetler Van’ın köyünde buğday ekimini yıllar önce bıraktı. Hayvancılığı da aynı gerekçeyle, “salak olmamak için” bıraktılar. Yoncalığa yöneldiler, çünkü yem sıkıntısı var, yonca para ediyor. Romanya’dan hayvan ithalatı yaparken samanı da Bulgaristan’dan alıyoruz haberlerini düşünün. 
Tarım Bakanlığı’nın 2017 faaliyet raporunu inceliyorum. Eğitimler, gıda güvenliği için çalışmalar, hibe ve faizsiz krediler... Şüphesiz ki niyetle iyi. Ama çıktıları çok verimsiz gibi. Millet neden tası tarağı toplayıp kentlere yığılıyor?

Fındıkçı niye ağlayıp duruyor? 
Orta büyüklükte bir fındık üreticisinin yıllık bazda asgari ücreti nedir? Hayvancılık neden geliştirilemiyor? Bütün tarım üretiminde verim neden düşük, belki Hollanda’nın yarısı kadar. Rakam vermiyorum, meselenin özüne değiniyorum..