Toplumsal mutabakat, işte oradaydı...

Dün “bir tür Türkiye”, Tarık Akan’ın çevresinde birleşmişti. O Türkiye ki, yıllardır defteri dürülmek isteniyor(du). Yere göğe sığmayan büyük çoğunluğunu incelerseniz, Tarık Akan’ın seçkin kişiliğinde, 
a) Cumhuriyetin bugüne kadarki birikimleriyle oluşturduğu sanat insanları.. 
b) Atatürk’e olan bağlılığı, ülkeye sevgisi, laik ve Cumhuriyetçi kişiliği ve muhalif karakteriyle bütünleşen ikinci büyük bir sevdalı insanlar kalabalığı.. 
c) Ve üçüncü bir grup da bu ülkenin sevgili insanları.. Çalışanları, arıları, karıncaları… Hayranları, sevenleri, bu ülkenin insanları.. Düşünürleri, yaratıcıları…

Mutabakat oradaydı 
Şu sıralarda bir gazetemiz, üçe-beşe bölünmüş bu ülkenin yeniden bir araya gelmesi gerektiği düşüncesiyle, bölünmüş ülke ve insanlarının ortak noktalarını ve mutabık kalacakları “değerlerimizi ortaya çıkarmak” için söz hakkı dağıtıyor. 
Baktım, aranan mutabakatın büyük çoğunluğu dün Tarık Akan’ın cenaze törenindeydi! 
İmam da vardı, cenaze töreni de, camii de! 
Ama bu iktidar yoktu, siyasal İslamcı yoktu, temsilcileri bile yoktu. 
Onlar, devşirdikleri, yetiştirdikleri, zekâsı Homo sapiens düzeyine ulaşamamış alt insan türlerinin ellerine verdikleri sosyal saldırı silahlarıyla, Tarık Akan ve kişiliğinde yukarıda saydığımız tüm değerlere saldırı planları içindeydiler… Bu terör, galeyan çetesi üzerinden siyasal vesayetinizi kaldırmadığınız sürece, onların sahiplerinin ve ateşleyicilerinin adresi hep belli kalacaktır.

Tarhana çorbası değilse mutabakat 
Şüphesiz bir sürü şey var hepimizi birleştiren ve birleştirmesi gereken. Tarhana çorbası, halk danslarına olan sevgi, lokum, kebap, dolma vb. kastedilmiyor tabii ki veya bunları da birlik olmanın gereği sananların varlığını da belirtelim. 
Önce, bütünlüğüyle Türkiye gibi bir ülkede mutabık mıyız? 
Kurucu lider ile mutabık mıyız?