Türkiye katiller ülkesi mi? Cinayet bir ‘milli haslet’ mi?

Ülkemizin “milli değerleri - hasletleri”nin başta gelenlerinden biri, öyle görünüyor ki çekip vurmaktır. Vuranlar da erkeklerdir, kadın katiller çok azdır. Onlar daha çok vurulan kesimlerdir.
Birer gün arayla, beşer kişiyi pompalı tüfek ve av tüfeği ile öldüren iki katil, üçüncü sayfalarda boy gösterdi. İlki kendisinden ayrılma sürecinde olan eski karısının da bulunduğu evi basıp 5 kişiyi, ikincisi ise mal paylaşımı yüzünden sofrada tartıştığı 5 kişiyi öldürdü (baba, kardeş, yenge ve iki yeğen). Çekiyor, önünde kim varsa pat pat pat... ‘Tepem attı çekip vurdum’
Bu kadar kolay cinayetin işlendiği ülke var mı bilmiyorum. “Tepem attı.. kendimi kaybettim.. ne yaptığımı bilmiyorum..” benzeri gerekçeler, katillerin ruh hallerini yansıtıyor. Nerede o incelikli tasarlanmış dedektif romanlarına konu olabilecek “tasarlanmış cinayetler”! Cinayetler, kadın-kız/namus, ekonomik çıkarlar, üçbeş kuruş az veya çok için işleniyor.
Olaylara baktığınızda, toplumda insanlar ekonomik çıkarlar ve kadın üzerine cinayete kilitlenmiş bir görüntü veriyor. Bu bizim adeta “milli hasletimiz” olmuş.
Cezaevlerinde, 140 bine yakını hükümlü, 100 bine yakını tutuklu mahkûm var. Şimdi dikkat: Bunların 225 binden fazlası erkek, 10 bine yakını kadın, 3 bine yakını da çocuk...
Toplumun “kaderini” belirleyen erkekler. Erkekler kendisi ve ailesi için, “biriktirmek” için savaşıyor, çalıyor, öldürüyor - ölüyor, hapishaneye giriyor... Bu durum, belki de neden kadınlardan daha kısa yaşadığını anlatıyor.
Muhafazakâr iktidar, RTE ve ekibi, ülkede silah edinmeyi, taşımayı, kullanmayı son derece kolaylaştıran kararlar aldı. Ve bu kararlarla birlikte sür...