Yazı-tura ile anayasa değişti, ama iktidar kaybetti

Adeta yazı-tura atarak bir anayasa değişikliği gerçekleşti, rastlantısal olarak evet kazandı. Hayır da kazanabilirdi! Bu analojiyi, bir ülkenin kaderinin nasıl pamuk ipliğine bağlı bir oylama ile çizilebildiğini anlatmak için yaptım. Komik yani! 
Seçim önce çevrem epey panik içindeydi, onlara şöyle dedim: Referandumu kazanırlarsa bu iktidar sizlere ve ülkeye daha çok ve daha büyük kötülük yapamaz. Sakin olun... 
Alçaklık mertebesinde yaşayan küfürbaz trolleri bir kenara bırakın, durumu gören aklı başında AKP’liler hiç hoşnut değil. Bugüne kadar görmeye alıştığımız, haritada bir kenara sıkışmış muhalif oylar genişlemiş ve tutuculuğun ana kıtası Orta Anadolu’ya kucak açmış. İstanbul’u, Ankara’yı kaybetmişler. İktidarın başına gelebilecek en büyük iki felaket. İzmir ise tam silip süpürmüş... 
Bir baş aşağı gidişin kesin fotoğrafı var karşımızda. 
Sosyolojik olarak, kentleşmeyi anlayamamış ve bunun “yasaları”na ayak uyduramamış bir arkaik parti durumuna giderek düşüyor AKP... Üretici ve yenilikçi, çağdaşlaşan güçler bir yana, AKP öbür yana. 
 
‘Bu kadar yol, köprü yaptık’ 
Sözcüler şöyle diyor ekranlarda: Yahu kentlere bu kadar yatırım yapılıyor.. yol dersen yol. Köprü dersen bin tane.. geçişler geçişler.. modernleşme alabildiğine, yeni havaalanları.. büyük büyük gökdelenler... AVM’ler.. neden bu kadar yatırımın yapıldığı kentlerde gerileme oldu? 
Çünkü kent sosyolojisi gökdelenler dikmek ve yüzlerce metre bir ucubenin içinde on binlerce insanı tıkmak.. yol, köprü ,havaalanı yapmak değil. Bunlar inşaat. 
Kentleşme, demokrasiyle, özgürlüklerle birlikte geliştiği zaman kentleşme olur. Kentlerde yürüyüş ve protesto yapmak da kentleşmenin bir parçasıdır. İnterneti kısıtla; aklına esince Twitter’ı, YouTube’u devre dışı bırak.. haberleşmeyi engelle... Oysa tüm bunlardır kentleşme... Çağdaşlaşmadır.