Yerlikaya’ya övgüler ve bazı gerçekler
Cumhuriyet yazarı Orhan Bursalı bu hafta 'Yerlikaya’ya övgüler ve bazı gerçekler' başlıklı yazısını kaleme aldı.
Bu konu zor ama bir şeyler yazmalı. Ekranda bir kamu araştırma şirketinin bakan Yerlikaya üzerine baştan sonra övgüler düzdüğünü ve üstelik onun İstanbul büyükşehire aday gösterileceğini dinleyince şeytan dürttü.
Hayır, Yerlikaya’nın ülkenin, büyük kentlerin dört bir köşesini hatta neredeyse mahallelerini saran her türlü gasp soygun çetelerine yönelik operasyonlarına bir sözüm yok. Yeterince alkış alıyor. Ufak tefek uyuşturucu çetelerine yönelik operasyonları da iyi güzel.
Önceki içişlerinin pek çok şiddetli, kasıp kavurucu, hakkında çok sayıda iddia şaibe bulunan bakanı ile 180 derece zıt işler yapıyor.
Soru şu: Eski bakanı da oraya atayan ve yıllarca görevde tutan Saray.
Yenisini de atayan Saray.
SOYLU TASFİYESİ
Saray, Yerlikaya’yı atarken elini serbest bıraktı. Yerlikaya, Saray’ın desteğini arkasına almadan bu operasyonlara kalkışabilir miydi?
“Tüm pislikleri temizle, Emniyet’teki gücünü de kır” sözünü almadan adım atmazdı. Bunları Saray’a rağmen yaptığını sanırım kimse iddia etmiyordur.
Dikkat edin önce SS’nin Emniyet içindeki temel direklerini kırmakla işe başladı. SS’yi Emniyet’in WhatsApp gruplarından çıkardı. SS’yi Emniyet’ten soyutladı. Sonra da operasyonlarına başladı. İlişkili bir tanesini havaalanında kaçarken yakalattı ve dünyanın en büyük teröristi gibi kafasına silahlar dayatarak, yerlere kapattırarak ve bu sahnelerin videolarını özellikle medyaya servis yaparak...
Bu sahneler, pek çoklarına “Eyvah sonumuz geldi” dedirtmiştir, bu tamamen siyasi bir operasyondu.
PEKİ NEDEN?
1) Öncekinden şikâyet ayyuka çıkmıştı... Siyasi olarak da büyük bir güç toplamış ve AKP seçmeni içinde önemli bir sevici grubu oluşmuştu. Saray kendi yanı başında siyasi güç oluşmasını sevmez. Bugüne kadar hepsini onurlandırarak tasfiye etmiştir.
