İmzacı aydınların düşünceleri PKK’ya yön veriyor..

Vahim olan; ‘konjoktüreldir, bu da geçer’  diyebileceğiniz bir aydınlar bildirisinin deklere edilmiş olması değil, vahim olan Türkiye üniversitelerinin, PKK’ya düşünsel manada lojistik destek sunan birer kuruma dönüşmüş olmalarıdır. Bu kurumlarımızın  dünyanın bütün üniversitelerinde geçerli bilimsel standartlara kavuşması için,tutuklama, gözaltı gibi tedbirlerin fayda sağlayacağı kanaatinde de değilim. Sorun Türk aydınının içini sarmış bir körleşmenin, bulaşıcı bir hastalığın tedavisidir ki çaresi şiddete karşı yeni bir entellektüel zemin yaratmak ve demokratik zemini güçlendirmekten başka bir şey  değil. 

Eğer bu hal 90’lı yıllarda yaşansaydı, yani PKK stratejisine, şiddet ve terörüne bu kadar tolerans tanıyan bir Türk toplumu-aydını, siyasetçisi ve sanatçısıyla- olsaydı, Türkiye ‘ düşük yoğunluklu’ diye tabir edilen bu savaştan asla sağ salim çıkamazdı. Ya bölünürdük, ya da savaşa savaşa telef olup biterdik.

Kürt aydınları ve Kürt sivil toplumu, PKK’yı hiçbir zaman bu kadar pervasızca desteklemedi, bugün de desteklemiyor, hatta sorguluyor ve eleştiriyor.

Çünkü Kürt aydınları ve sivil toplumunun bir kısmı, AK Parti’ye ihtiyatla yaklaşıyor, sorunun AK Parti’yle çözülemeyeceğini düşünüyor, ama ne Erdoğan’dan ne AK Parti’den nefret ediyor, ya da Erdoğan ve AK Parti’yle kurduğu siyasi ilişki, bir nefret ilişkisi değil.

Ama Türk aydınlarının Türk sivil toplumunun ve sanatçılarının PKK’yı desteklemelerinin temelinde, iktidardan nefret var.

Türkiyeli aydınların ve sonradan onları destekleyen sanatçıların şahsen beni şaşırttıklarını söyleyemem. Sanat ve bilim dünyamızın, kapıldığı nefret uğruna, değil PKK gibi silahlı ve siyasi bir gücü desteklemelerini, bu nefrete iyi gelecekse, güçlü bir mafya örgütünü bile destekleyebilecek ve devlete karşı mücadelesinde haklı bulacak bir ruh hali içinde olduklarını biliyorum. Çoğunu tanıyorum ve bu tanıma, onların, zaman içinde geçirdikleri düşünsel evrime, sefalete tanıklık etme fırsatı da veriyor.

Devleti, bölgedeki halklara karşı katliam yapmakla suçlayan aydınlar-Kürtler’i anladık ta bölgede katliama uğrayan diğer halklar kim acaba, Araplar mı, Süryaniler mi, Ezidiler mi, kim Allah aşkına?- kendilerini savunurken kamuoyunu şaşırtan açıklamalara imza atmaya devam ediyorlar.

Bunlardan biri, bizim muhatabımız PKK değil, devlet dedi mesela. Bu arkadaş tabi her sabah ders verdiği Galatasaray Üniversitesine hendeklere basmadan giriyor, okuluna girerken ensesine bir kurşun yeme ihtimali yok tabi, Dicle veya Şırnak Üniversitesinde ders veren bir hocamız gibi..

Bugün okulum basılır arkadaşlarımla beraber cayır cayır yanar mıyım diye düşünen bir evlada veya toruna da sahip değil. Varsa torunu veya oğlu, o muhtemelen Fransalarda filan okuyordur.  Bu arkadaş Şırnak üniversitesinde ders veriyor olsaydı, hendek nöbetine davet edilebilir ve o da bu kafayla herhalde bu davete icabet eder, gece iki saat hendek başında nöbet tutardı.  Sonra da, çevresine döner, düştüğü bu sefil durumdan devleti suçlardı. Zaten o ve onun gibi düşünenlerin  tahayyülünde hendek kazmak, bu hendekleri bombalı tuzaklarla doldurmak, devlet müzakere masasını terk ettiği için meydana gelen hadiseler.