PKK, HDP’den korkuyor

Kandil’in çatışmayı yeniden başlatmasının bir değil birkaç sebebi var ama Etyen Mahçupyan’ın yazdığı gibi barış korkusu bu sebeplerin başında geliyor. PKK barıştan korkuyor. HDP’nin 6 milyon oy alarak 80 milletvekiliyle meclise gelmesi, PKK’nın korkularını tetikledi. Çünkü çok tecrübe edildi ve görüldü ki  PKK  sivil siyasetin güçlenmesini ister gibi davranır ama bu somutlaşınca, biz fark ederiz ya da etmeyiz. PKK’nın bu defa ‘kendi sivil siyasetiyle’ yani sivil alanda kurduğu partilerle içsel mücadele ve çatışması  başlar. 

PKK barışa ikna edilebilir mi? Şimdiye kadar yaşanan deneyimler, bunun çok zor olduğunu gösterdi. Öcalan denedi, ve başaramadı. Kaldı ki, Türkiye’de öyle bir iklim var ki barışa Kandil’den önce, Hasan Cemal’leri, Cengiz Çandar’ları, yalılarda oturanları  filan ikna etmeniz gerekir. Bu çevrelerin toplumun içine yaydığı, ‘ şiddete ve silahlı mücadeleye liberal/sol tolerans’  fikri olmasa, Türkiye Kürt hareketi bu kadar uzun yıllar Kandil’den yönetilemezdi.  Hasan Cemal, kaleme aldığı yazılarında, seçimlerden önce iyi ki silahsızlanma kongresi toplanmamış diye seviniyor ve bunu açıkça yazıyor. Çünkü Cemal’e göre, böyle bir şey olsaydı, Erdoğan güçlenecek ve AK Parti yeniden iktidar olacaktı. Bir barış eğer Erdoğan’a yarıyorsa barış değildir!.. Türkiye öyle bir barış aramalı ki bu asla ve katiyen Erdoğan ve partisine siyasi fayda sağlamasın!..

PKK Öcalan’a ikna olup seçimlerden önce kongre toplasaydı, bu, barış düşmanları için bir felaket olurdu ama Türkiye’nin barışa giden yolu açılırdı. 

PKK, seçimlerden önce bir silahsızlanma kongresi toplayıp, güçlerini çekseydi, HDP barajı yine aşar, belki de hükümet seçime gitmeden barajı düşürür ve bugün çok güçlü bir olasılıkla AK Parti HDP koalisyonunu veya siyasi işbirliğini konuşur olurduk.

Ama olmadı. Böyle bir şeyin olmasını, yani demokratik  entegrasyonun ve entegrasyona dayalı siyasetin güçlenmesini , ne Kandil ister ne Kandil’in arkasındaki uluslararası güçler..

Çözüm Süreci’nin tecrübeleri şu gerçeği bir kez daha gösterdi ki barış ve demokrasinin güçlenmesi PKK’yle değil, PKK’ya rağmen mümkün olur ancak.