2018’i umutla karşılarken..

Geçen yıl içte ve dışta siyasilerin sert demeçlerine ve birbirlerine karşı anlayışsızlıklarna tanık olduk. Bu nedenle 2018 için iyi dileklerimi sunarken Can Yücel, Aşık Veysel ve İsmail Tekin’in empati öneren dizelerini sizlerle sunmak istedim.

2018 yılının ilk günündeyiz. Mutlu bir yıl diliyorum. 2017’de dönüp baktığımda hem ülke içerisindeki liderlerin, hem uluslarararası liderlerin söylemlerinde çatışkın bir söylem hakimdi. Bu yıl bunun son bulmasını içte ve dışta liderlerin birbirlerine empati ile yaklaşmasını diliyorum.
Geçen yıl siyasetteki sert söylemleri her dinlediğimde rahmetli Can Yücel’in “En uzak mesafe” şiirini hatırlıyordum. Bütün yılı böyle geçirdim. Ne diyordu Can Yücel:

“En uzak mesafe ne Afrika’dır/ Ne Çin, ne Hindistan/ Ne seyyareler/ Ne yıldızlar geceleri ışıldayan/ En uzun mesafe / İki kafa arasındaki mesafedir/ Birbirini anlamayan.”

Geçen yıl "en uzak mesafe”nin hep birbirini anlamayan ya da anlamak istemeyen siyasilerin arasında olduğunu düşündüm. Ve hep ilk önce bu söylemlerin son bulmasını siyasilerin, birbirlerine empati ile yaklaşmaları gerektiğini düşündüm/istedim/arzuladım, ama siyasilerin söylemleri hep beni bu düşüncelerimin uzağına itti...

Her yeni yıl umut demektir. Sorunların çözümü için imkan yaratacağına inanılarak yıla başlanır...

Halk filozofu Aşık Veysel ve onun yolundan giden İsmail Tekin’in toplum için empati öneren şiirleriyle 2018 için iyilik önerileriyle bu yılın ilk yazısına nokta koyalım. Önce Veysel’e kulak verelim: