Orucun 3 dönemi

Ramazan nedeniyle beslenme ritmimiz değişti. Sahur-iftar şeklinde günde iki öğün ile beslenmeye geçtik. Sadece bedensel değil ruhsal beslenmede de değişimler yaşıyoruz. Manevi yaşam ve inançlarımızla bağlarımız bu ay çok daha güçlü ve yoğun.

Bu güzel ayda tutulan orucun bedensel etkileri ise son zamanlarda iyi anlaşılmaya, net ve açık bilimsel temellere oturtulmaya başladı. Ve zaten bu nedenle de bütün dünyada sadece kilo kontrolü için değil daha sağlıklı bir hayat amacı için de “İKİ ÖĞÜN İLE BESLENME” ye dayanan ARALIKLI ORUÇ KÜRLERİ (intermittent fasting) yaygınlaştı. Gelin bugün orucun bedensel etkilerini açıklamaya; birinci, ikinci ve sonraki iki haftada vücudumuzda nelerin olup bittiğini anlamaya çalışalım...

1. HAFTA: ANLAMA DÖNEMİ

Orucun ilk haftasında özellikle ilk 2-3 gününde işler biraz karışıyor. Metabolizmamız yeni beslenme ritmi karşısında biraz şaşkın düşüp “ne oluyor?” sorusuna yanıt arıyor. Yani ilk bir hafta daha ziyade bir tür “anlama” dönemi şeklinde seyir ediyor. Vücudun oruca ilk tepkisi gıda alımı ile karşılayamadığı enerjiyi karaciğer ve kaslardaki depo şekerden (glikojen) karşılamak oluyor. Bu rezerv tükenince de beden depo yağlara yöneliyor, enerji ihtiyacını oradan karşılama yoluna gidiyor. Yağ yakımı demek kilo kontrolü demek. İnsülin direncinin azalması, kan şekerinin düşmesi, diyabet (şeker hastalığı) riskinin azalması demek. Dahası kanda kolesterol seviyelerinin de dengelenmesi demek. Tabii bu arada azalan kan şekeri nedeniyle ilk haftada yorgunluk, halsizlik, baş ağrısı gibi işaretler devreye giriyor. Hipoglisemi ile bağlantılı bu belirtilere beden çok değil daha ilk haftada intibak ediyor. Bu dönemde dikkat edilmesi gereken en mühim nokta iftar ve sahur aralığında yeteri kadar su tüketmek ve sahuru asla ihmal etmeyip iftarı bir tür ziyafet haline getirmemek olmalı.

2. HAFTA: ALIŞMA DÖNEMİ

Birinci haftadan itibaren metabolizmamız oruca yeterince intibak etmiş, bedenimiz iftar-sahur ritmine yani günde iki öğün ile beslenmeye alışmış, kanda şeker ve diğer parametreler ilk şaşkınlığı üzerinden atıp belli bir dengeye ulaşmıştır. Metabolik sistemlerimiz süreçleri artık daha iyi kontrol etmektedir, yönetimi ele almıştır. Enerji kullanımı daha akılcı, toksik yük girişi daha az, dolayısıyla beden “retoks”a (yani toksin üretmeye ve yüklenmeye) değil, “detoks”a (yani toksin atmaya) hazırdır. Bu hafta da giren çıkan kalori dengesi ayarlanmış, temizlik/detoks sistemleri göreve hazır hale gelmiştir. Zaten bundan sonrası daha kolaydır, süreç bedensel bir huzur içinde kendiliğinden akıp gidecektir.

3.- 4. HAFTA: ARINMA DÖNEMİ