Gündemin dayanılmaz ağırlığı!

Saraya giden CHP'li günlerce tartışıldı. Kimdi? Ne için gitmişti? Ne konuşulmuştu?  En absürt senaryolar günlerce televizyon ve gazetelerin manşetlerini işgal etti. Sonuçta sizlere ömür gündem öldü.

Sıfıra sıfır elde var sıfır, böylece elde edilmiş oldu.

Rand Co'nun ortaya attığı "darbe" iddiaları ise aylarca tartışıldı. Herkes bu tartışma üzerinden öfkeyi rakibinin üzerine boca etti. Bu darbeler ve tartışmaları hep böyledir. ABD'de tezgâhlanır biz de gerçekleştirilir, onların çocukları yapar bizim çocuklar bundan etkilenir. Sonuçta bu kez iddiacılar iddialarıyla baş başa kaldılar. Çünkü iddianın sahibi ABD'deydi.

Bu defa hiç orta yerde hiç bir neden yokken "15 Temmuzun tadı damağımızda kaldı" söylemi gündemin kalbine yerleşti. "Aile olarak 50 kişiyi götürmekten" söz edildi. Ardından silah için "zula"dan, ölüm için "liste"den söz eden bir zatın tehditleri gündemi meşgul etti. Çevir gazı yanmasın türünden gündem ağzına tıkılan sakızı günlerce tükürmeden çiğnedi. Sonu gelmez söylemler, iddialar ve isnatlar edildi.

İşte tam bu sırada gündeme bu defa "İş Bankası" düştü. Atatürk'ün İş Bankası için yaptığı vasiyetinin yok sayılması için yasa değişikliğinden söz edildi. Siyasetçiler konuştu, gazeteciler tartıştı, tarihçiler arzı endam eyledi ve bu konuda edilmedik söz, ortaya atılmadık teklif ve iddia kalmadı. En sonunda konu daha sonra ısıtılmak için şimdilik zaman dondurucusunun içine konulup kaldırıldı.

Bu defa gündemin adı Ayasofya'ydı, tarihti. Birden "Ayasofya" tartışması gündeme düştü. Egemenlik sorunu olan böyle bir konu hiç yoktan Rusya'nın, ABD'nin, Yunanistan'ın aba altından sopa göstermesine neden oldu. Önce açıp sonra duyurulacak bir konu, önce duyurulup sonra açar gibi yapılınca durumdan vazife çıkaran yabancılarla Türkiye'yi karşı karşıya geldi.