Erdoğan hazretlerinin Lisan-ı Arabi merakı

13 Şubat 2019 tarihli Cumhuriyet’te çok güzel, etkili yazılar ve doyurucu haberler vardı. “Failleri” kutlarım. Arapça “Fail” sözcüğü, Türkçe “Özne” ve “Yapan”; Fransızca “Sujet” ve “Auteur” anlamına gelir. Bu Arapça sözcüğü sayfa arkadaşım, 60 yıllık dost ve yoldaşım Ataol Behramoğlu’nun “Kartal’daki Facia Üzerine” başlıklı muhteşem yazısından aldığım ilhamla yazıyorum. Ataol, her ölümlü olayda “Şehit” kavramının kullanılmasına da itiraz ediyor. Katılıyorum: Şehit’in tanımı başkadır kara kaplı kitapta. Sağcı ve İslamcılar, kendi suç ve ihmallerinin sorumluluğundan kurtulmak için “şehit” sıfatını istismar ederler, ulufe gibi dağıtırlar. Şehit değil, doğrusu kamusal kurban.
Bu komik Arapça tutkusunu ben de 15 yıl önce “teşhis, teşhir ve tenkit” etmiştim. Bir bölümünü zuladan çıkartıyorum:

***

Araplar helada hangi dille konuşuyor? *
“Sorun Sadece İmam Hatipler Değil” yazılarımı okuyan bir okurdan aşağıda yer alan iletiyi aldım. Okurumun yazdıkları inanılacak gibi değil. Ama eğitim ve öğretimin, dolayısıyla Türkiye’nin içine düştüğü, düşürüldüğü ağlanacak durumu bütün çarpıcılığıyla açıklıyor:

***

“12 Eylül’ün hemen sonrası Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi Arap Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde öğrenciyiz... Bir gün ders sonrası amfiyi terk edip tuvalete gittiğimde alt sınıflardan yeni öğrenciler öğrendiklerini bir hevesle pisuvar başında işerlerken tekrarlıyorlardı. O sırada içeri giren üst sınıftan abileri büyük bir hışımla çıkıştı: ‘İşerken Arapça konuşmaya utanmıyor musunuz?’
Ya da koridorlarda amfi önlerinde beklerken kitaplarının üzerine oturan öğrencileri kaldırıp Arapça kitabın üzerine oturulamaz gibi düşünceleri olan ve orada okuyan çoğu öğrenciyi yönlendiren imam hatipli arkadaşlarımız vardı...
Şimdi şu yapılan tartışmalara bakıyorum da eyvahlar olsun demek bile az geliyor bazen...”

***