Birbirimizi unutmayalım

Dün, Erdem Gül hapishaneden bir mektup gönderdi. Herkesi Güneydoğu’da süren çatışmalar üzerine düşünmeye çağırıyor: 
“Ben şimdi durup düşünebilme imkânının fazladan verildiği bir yerde olmanın bencilliğini de göze alarak söylüyorum. Daha sonra ‘bunlar iyi günlerimizmiş’dememek için, ‘henüz vakit varken’ bir an düşünmenin zamanıdır.” 
Görmezden gelmek ya da hazır ezberlerle pozisyon almak işin kolay tarafı. Ancak bu, yaşananları yaşanmamış hale getirmiyor. Ortadoğu’ya model olmaya soyunulmuşken Ortadoğu memlekete model olma yolunda. 
Çözüm sürecinin beceriksizce yürütülmesi bugünkü manzarada önemli bir paya sahip. Meclis’in bu süreçte tamamen devre dışı bırakılmasının, çözümün iktidarın oy hesaplarına endekslenmesinin bedelini ödüyoruz. 
Bütün bir ülke bedel ödüyoruz çünkü sayın Erdoğan çözüm sürecinin haziran seçimlerinde AKP’ye bedel ödettiğini düşünüyor. Hatırlayalım söylediklerini: 
“Ama ne yazık ki çözüm sürecini istismar edenler çıktı. Bedelini son yapılan seçimlerde ağır ödedik.” 
Başkanlık bloku için Kürtlerle işbirliği denendi. Olmadı. O vakit çözüm süreci rafa kaldırıldı ve güvenlikçi politikalarla bu defa milliyetçi oylar hedef alındı. 
2013’te atılan nutukta “biz her türlü milliyetçiliği ayaklar altına almış bir iktidarız”denmesi başkanlık hayalinde Kürtlere ihtiyaç olduğu düşünüldüğü içindi. 
Şimdi, meşhur 90’lara rahmet okutacak bir yola girilmesi ise başkanlığa giden yolun Diyarbakır’dan değil Tekir yaylasından geçtiğine ikna olunması.