Demokrasi. Şimdi!

Uzun süredir devam eden seri seçimlerin şu ana kadarki en ilginç etabı yarın koşulacak. İktidar kanadı İYİP’i seçime sokmamaya çalıştı olmadı. HDP’yi baraj altı bırakmaya çabası da boşa çıkarsa Cumhur İttifakı’nın Meclis’te çoğunluğu yitirme ihtimali yüksek. AKP-Bahçeli birlikteliği, 1 Kasım 2015 seçiminden bu yana istikrarlı bir şekilde güç kaybediyor. Dolayısıyla Meclis’te 300 milletvekilini bulamamaları şaşırtıcı olmayacak.
Muharrem İnce’nin oylarını her geçen gün artırdığı görülüyor. Herhalde İnce’nin bu kadar kısa zamanda böylesine bir ivme yakalamasını iktidar da beklemiyordu. Doğrudur, meydanlardaki kalabalıklar yanıltıcı olabilir. Ancak bu genelde iktidar partileri için geçerlidir. Demokrasi oyunu adil oynanmazken, devletin ve medyanın bütün imkânları iktidarın elindeyken, korku ve baskı ortamı bunca yaygınken muhalefetin doldurduğu meydanların ihtişamına kulak asmamak ancak iktidar için yanıltıcı olacaktır.
Millet İttifakı’nın önceki gün açıkladığı tutum belgesi, ittifakı oluşturan partilerin hukuk devletinin ve böylelikle çoğulcu demokrasinin yeniden kurulması ilkelerinde vardığı uzlaşmanın altını çizdi. Seçimin ikinci tura kalması halinde bu uzlaşmanın daha da somutlaşacağını öngörmek mümkün.
Kuvvetler ayrılığı, hukukun üstünlüğü, yargı bağımsızlığı, ifade ve basın özgürlüğü vurguları muhalefetin ele geçirdiği “ahlaki üstünlüğü” pekiştirdi.
Bu seçim sürecinde iktidarın açık ara en başarısız seçim kampanyasına şahit olduk. Kampanyadan geriye yorgun, ne vaat ettiği belirsiz, neden erken seçim istediği anlaşılmayan, neyi nasıl düzelteceğini anlatamayan bir imaj kaldı. Aday Erdoğan’ın tuhaf açıklamaları da bu imajı iyice yerleştirdi.
Metal yorgunluğu seviyesi aşıldı. İktidarın vaziyeti belki de tükenmişlik sendromu dey...