Yıkalım Meclis’i

Biz geçen sene başımıza bir reis, koca millet ailemize bir şef seçmedik mi? O seçilsin diye millet olarak büyük fedakârlıklar göstermedik mi? Muhalefet partileri bile bir araya gelip kimsenin tanımadığı bir aday göstererek reisimizin önünü açmadı mı?
Başbakanlık binası olarak başlayan inşaat, seçimden sonra Cumhurbaşkanlığı sarayı olarak tamamlanmadı mı? 
Yolsuzluk iddialarını elimizin tersiyle itip cumhurbaşkanımız nezdinde herkesin masumiyetini teslim etmedik mi? 
Allah aşkına nedir bu Meclis zulmü? 
Milli irade ciddi iştir. Çocuk oyuncağı hiç değildir. Milli irade sabah akşam sandık kurularak taciz edilemez. Birisine günde bir, bilemedin iki defa “Nasılsın” diye sorulur. On dakikada bir “Nasılsın, günün nasıl geçiyor” diye sorulursa bu zulümdür, tacizdir. 
Milletimize sorulmuştur, milletimiz de reisini seçmiştir. Genel seçim sonuçlarını da genel olarak “AKP iyi ya” şeklinde değerlendirmek gerekir. Teknik ayrıntılarla, milletvekili sayılarıyla bu milleti oyalamayın. 
Yani yüzde bir-iki oy eksik kaldı diye bir memleket bu kadar gerilmez. Üçün beşin hesabı olmaz. Birinci parti kimse, hükümet de o olmalıdır. Kaldı ki bir hükümete ihtiyaç da yok. 
Aksaray, Meclis’ten büyük. Saraydaki salonlar, Bakanlar Kurulu’nun toplandığı odalardan geniş. Ezici bir seçim zaferi kazanmış cumhurbaşkanının atayacağı danışmanlar herhalde tuhaf koalisyonların pazarlıkla gelmiş bakanlarından daha iyi çalışacaktır.