Bir Galatasaraylı olarak özür dilerim Volkan!

Yüreğimiz yanıyor. Acımız, üzüntümüz bitmiyor. Deprem bizi öylesine birleştirdi ki tarihi kavgalar, küskünlükler bitti. Tüm Türkiye tek yürek beraber ağlıyor. Tarihi günler, saatlerdeyiz. 6 Şubat gecesine kadar birisi bana Fenerbahçe taraftarlarının hem de Fenerbahçe formasıyla Trabzon stadına maç izlemeye gideceğini söylese hayatta inanmazdım…

Binlerce canımızı alan depremin yaralarını milletçe sarmaya çalışıyoruz. Öyle güzel birleştik ki karınca kararınca herkes elini taşın altına koyuyor. Gözlerimiz yaşlı, şoku atlatmaya çalışıyoruz. Güçlü bir ülkeyiz, bugünlerde geçecek inşallah.

Bu deprem eminim herkese kendisini, hayatını sorgulattı. Bir lafa takılıp kırdığımız kalpleri, inat edip küstüğümüz dostlarımızı, yakınlarımızı bir kez daha sorgulattı bize. Değer mi?  İnanın hiç değmezmiş. Sarılıp, öpüp uyuduğun eşin, evladın, annen, baban, kardeşin sabah yanında yoktu. Ve hiç bilmediğin binlerce insanla aynı toprağın altında komşu olmuştuk…

Ama biz 85 milyonluk bir aileyiz. Kavga ederiz ama bir olmasını da biliriz. Öyle duygusal günlerdeyiz ki... Hiç ama hiç aklıma gelmeyecek şeyler yaşıyoruz. “Bu kavga ömür boyu bitmez” dediklerim 6 Şubat sabahında barıştılar. Kardeş olduklarını hatırladılar. Çünkü onlar bu vatanın evlatları.

KANIMIZ BOZUK DEĞİL ÇOK ŞÜKÜR