Bosna’da sonsuzluk ve bir gün

Önceki gün, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın resmi gezisini takip etmek üzere Bosna'daydık. Yine aynısı oldu, Erdoğan büyük ve coşkulu bir sevgi gösterisiyle karşılandı. 

Bunu duymak, yılların muhalifi çevrelerin hoşuna gitmeyecek olsa da acı gerçek şu: Doğu'dan Batı'ya Kuzey'den Güney'e özellikle de Türkiye'nin doğal hinterlandı sayılan bölgelerde Erdoğan bir yabancı ülkenin Cumhurbaşkanı gibi değil, ziyaret edilen ülkenin doğal lideri gibi karşılanıyor. Bosna'da da, bir süre önce restore edilen Hünkar Camii açılışında, aynısı oldu. Boşnaklar, O'nu eski güzel zamanlardan su gibi akıp gelen bir tevatürü bekler gibi, hevesle dakikalarca bekledi. 
Sanki, Erdoğan'a bakarken, gözlerinden mutlu sonla biten bir eski zaman hikayesi akıyordu. Tanışmak istediler, Cumhurbaşkanı da genellikle kimseyi kırmadığı gibi; tezahürat yapanların, tanışmak isteyenlerin tek tek yanına gitti, tokalaştı, konuştu. O'nun babacan ve müşfik tarafını görmek ve göstermek pek moda sayılmaz, ama iştirak edebildiğim gezilerde böylesi durumlara defalarca şahitlik ettiğimi söylemeliyim.