Düz ovada taşeron siyaseti

Geçirdiğimiz kanlı yaz, bir terör örgütüne ve o örgütün sözlerine asla güvenmemek gerektiği gerçeğini, Türkiye'ye kalpleri sızlata sızlata, yürekleri dağlaya dağlaya öğretti.
PKK, pusu kurdu, bomba patlattı, taradı, enseye sıktı, iç savaş çağrısı yaptı, özyönetime soyundu; olmadı, bir türlü tutmadı. Her gün şehit haberiyle sarsıldı memleket; üzüldü, öfkelendi, umutsuzluğa düştü; ama kardeş kardeşe düşmedi; Kürtler ve Türkler birbirine girmedi.

Yaz mevsiminde olanlar sadece bunlar değildi; yaz boyunca Demirtaş'ın yüzündeki cici çocuk maskesi de her gün ama her gün bir kez daha düştü; “TSK yenildi yine yenilecek” derken; YDG-H'nin yardım çığlığı üzerine onları korumaya almak üzere Cizre'ye yürürken ve daha onlarca kez… HDP ile PKK arasındaki göbek bağını biliyor; ama saz çalıp türkü söyleyen adamın; her gün evlere ateşler düşerken göstermelik de olsa şiddeti ve terörü kınayamayacağını tahmin etmiyorduk, öğrendik.