Kürtlerin tercihi

Seçime 4 gün kaldı, bu süreçte kararsızlar, boykotçular ve gençler kadar, Kürt oylarının da seçim sonuçlarını etkileyecek önemli faktörler arasında olduğu görülüyor. Elbette bölgede çok sayıda anket çalışması yapıldı ama yine de seçim kampanyalarının yürütülmeye başlandığı günden bu yana, “Kürtler kime oy verecek?” sorusunun –en azından bendeniz için- sarih bir cevabını görmek mümkün olmadı. Bu yüzden, önceki seçimlerdeki oy oranlarına bakmanın, Kürt oyların kime gideceğini öngörmek açısından elimize veri bırakabileceğini düşünmekteyim.

2014 yılında Kürtlerin Cumhurbaşkanı tercihlerinde, Selahattin Demirtaş yüzde 47.9’la birinciliği alırken, Cumhurbaşkanı Erdoğan da yüzde 41 ile bölgeden Demirtaş’ın yakaladığı orana yakın bir rakamda oy toplayabilmişti.

Ama 10 Ağustos 2014’te yapılan seçimlerde Türkiye genelinde toplamda yüzde 10’a yakın oy alarak ciddi bir başarı kazanan Demirtaş’ın; sorumlusu olduğu 6-7 Ekim olaylarında 50’den fazla Kürdün hayatını kaybetmesi ve bu büyük başarının ardından PKK’nın özgüven kazanıp büyük şehirlerde bombalar patlatarak toplu katliamlara sebep olmaya başlaması sonrasında, popülaritesinin düşme eğilimine girdiğini söyleyebiliriz. Yaptığı Türkiyelileşmek sloganıyla yola çıkmasına rağmen, giderek PKK’lılaşmaktı çünkü.

Nitekim, -2015’teki Haziran ve Kasım seçimlerini atlayarak 2017 yılında yapılan 16 Nisan referandumuna gelirsek- referandumda Güneydoğu bölgesinde AK Parti’nin oylarının yüzbinlerle ifade edilecek oranda artmasının sebebi de buydu. Yani Demirtaş’a gösterilen seçmen teveccühünün demokrasiyi geliştirmeye değil, PKK’yı palazlandırmaya yaraması…

Nitekim, o dönem bıçak sırtı giden 16 Nisan referandumunu AK Parti’ye Kürtlerin kazandırdığı yorumları yapılmış; yapılan analizlerde Ağrı, Van, Hakkari, Şırnak, Siirt, Bitlis, Muş, Tunceli, Bingöl Diyarbakır, Batman, Mardin ve Şanlıurfa’dan gelen yaklaşık 450 binlik oy artışının “Evet” bloğuna seçim kazandırdığına değinilmişti.

Bu sonuç da, Kürtlerin bölgedeki sorunun Demirtaş tarafından değil ancak Erdoğan gibi hem Türkiyeli olan, hem Kürt sorununu kabul eden, hem de bu sorunu çözme niyetiyle işe girişen güçlü bir irade tarafından çözüleceğine yönelik inançlarına bağlanmıştı.